تلفیق رویدادهای تاریخی و عناصر خیالی در خاطرات آدرین اثر مارگریت یورسنار

در خلق یک اثر ادبی، به ویژه رمان، درونمایه ی داستان و شیوه ی تخیل نویسنده در آن از اهمیت خاصی برخوردار است. در خاطرات آدرین که می توان آن را یکی از آثار برجسته ی نیمه ی دوم قرن بیستم قلمداد کرد، یورسنار رویدادهای تاریخی را با بهره گیری از نیروی تخیل خود و بر اساس دغدغه های ذهنی اش بازآفرینی کرده است. این مقاله می کوشد تا ضمن بر شمردن و تحلیل برخی از مضامین برجسته ی این اثر، این نکته را روشن کند که یورسنار با بازگشت به ساختار سنتی و با روی آوردن به مضامین تاریخی، به احیای سنت های گذشتگان پرداخته است و با تلفیق تاریخ و تخیل زنانه ی خود، ادبیاتی نوین تحت عنوان « ادبیات شگرف» (fantésie)آفریده است تا از این رهگذر نگارنده ی مقاله بتواند برای پرسش های زیر پاسخ مناسبی پیدا کند: خاطرات آدرین، رمانی تاریخی است یا رمانی خیالی؟ در دوره ای که غالب نویسندگان، درونمایه های عصر مدرن را برای آثار خود بر می گزیدند، هدف یورسنار از پرداختن به حوادث تاریخی چه بوده است؟

کلیدواژه ها:

رویدادهای تاریخی ، تخیل ، روم باستان ، ساختار سنتی ، مرگ