اثر تعدیلی کیفیت حسابرسی بر رابطه بین سهامداران نهادی فعال و منفعل با مدیریت سود

سرمایه گذاران نهادی، سرمایه گذاران بزرگ نظیر بانک ها، شرکت های بیمه و شرکت های سرمایه گذاری هستند. این گونه سرمایه گذاران به دو دسته نفعل و فعال تقسیم بندی می شوند. سرمایه گذاران نهادی منفعل، استراتژی معاملاتی لحظه ای دارند و برای این آن ها، قیمت جاری سهام بسیار مهم بوده، دارای دیدگاه کوتاه مدت وگذرا هستند. سرمایه گذاران نهادی فعال، عملکرد بلند مدت شرکت را مدنظر دارند. هدف اصلی این پژوهش، تعیین اثر تعدیلی کیفیت حسابرسی بر رابطه بین سهامداران نهادی فعال و منفعل با مدیریت سود در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. این پژوهش برای یک دروه ی ۵ ساله در ۱۵۳ شرکت انجام شد. اطلاعات نمونه ی شرکت های مورد مطالعه پس از بررسی دس دسترس بودن اطلاعات آن ها با جمع آوری به کمک نرم افزار اکسل طبقه بندی و به کمک نرم افزار ایویوز مورد آنالیز و تحلیل واقع شدند. نتایج پژوهش نشان داد؛ رابطه ی مثبت و معناداری بین سرمایه گذاران نهادی فعال، منفعل و همچنین کیفیت حسابرسی با مدیریت سود وجود دارد. از طرفی کیفیت حسابرسی رابطه ی بین سهامداران نهادی فعال و مدیریت سود را به گونه ای مثبت و معنادار تعدیل می کند، حسابرسان بزرگ تر نه تنها نمی توانند رابطه ی بین سرمایه گذاران نهادی فعال بر مدیریت سود را کاهش دهد، بلکه باعث افزایش آن نیز شده است. شاید علت آن را نفوذ مالکیت نهادی فعال در هیئت مدیره بتوان عنوان نمود. ولی کیفیت حسابرسی ارتباط بین سرمایه گذاران نهادی منفعل و مدیریت سود را تعدیل می کند، و ارتباط نیز منفی و معنادار می باشد، که شاید دلیل آن را در مقایسه با فرضیه ی چهارم عدم وجود نفوذ سهامداران نهادی در هیئت مدیره و اثرگذار بر تصمیم های شرکت ها دانست.

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، سهامداران نهادی فعال و منفعل ، مدیریت سود