حل مساله تخصیص تخت بیمار با استفاده از الگوریتم خفاش مستقل

مساله تخصیص تخت بیمار شامل مدیریت مجموع های از تختخواب ها با ویژگی های خاص و اختصاص دادن آنها به مجموع های از بیماران با شرایط ویژه، به بهترین روش ممکن است. این مساله انتساب را میتوان یک مساله بهینه سازی در نظر گرفت، که هدف اصلی آن به حداقل رساندن تعداد تحرکات داخلی واحدها و به حداکثر رساندن استفاده از تخت ها با توجه به سطح بحرانی بیماران، است.روش های معمول برای حل این مساله, مانند الگوهای سنتی مبتنی بر برنامه ریزی محدودیت، عمدتا از محدودیت های سخت پیروی می کنند. با این حال، در مسائل واقعی، محدودیت هایی که باید به طور ایده آل برآورده شوند، اغلب نقض می شوند. در این مقاله، مدل جدیدی را برای مساله تعیین تخت بیمار بر اساس حداقل محدودیت های برآورده نشده ارائه می شود. این روش در نظر گرفتن محدودیت های نرم را در راه حل های بالقوه ای که بهترین عملکرد را دارند, نشان می دهد. هدف , یافتن تخصیصی است که مجموع وزنی محدودیت های برآورده نشده را به حداقل می رساند. برای این منظور، از یک نسخه باینری مستقل از الگوریتم خفاش استفاده می شود، که یک روش بهینه سازی الهام گرفته از رفتار بیو سونار میکروبات برای یافتن بهترین مجموعه از راه حل های بالقوه بدون نیاز به دانش کاربرمتخصص برای دستیابی به یک روند حل کارآمد است. برای تایید اعتبار روش پیشنهاد شده، از این مدل برای حل نمونه های مساله بر اساس داده های چندین بیمارستان استفاده شده است، و یک تجزیه و تحلیل آماری مقایسه ای دقیق با یک حل کننده برنامه نویسی محدودیت سنتی و چندین الگوریتم بهینه سازی معروف، از جمله الگوریتم کلاسیک خفاش انجام می شود. نتایج امیدوار کننده نشان می دهند که روش مطرح شده قادر به حل کارآمد ۳۰ نمونه با کاهش زمان حل است

کلیدواژه ها:

مساله تخصیص تخت بیمار ، برنامه نویسی مقید ، مساله بهینه سازی مقید ، مدل وزنی پویا ، بهینه سازی خفاش مستقل