ارزیابی رابطه بین زاویه پشتی صندلی و خستگی در رانندگی طولانی مدت مبتنی بر ویژگی های سیگنال الکترومایوگرافی عضله راست کننده ستون فقرات

سیگنال های الکترومایوگرافی از منشا عضلات بوده و حاوی اطلاعات مهمی در مورد وضعیت عضلات فرد هستند . این اطلاعات می تواند به عنوان راهنما برای تعیین وضعیت های قرار گیری مناسب بدن استفاده شود. یکی از شرایطی که بدن به صورت بلند مدت در آن قرار می گیرد و تحلیل کوتاه مدت آن به صورت فردی و بدون ابزارهای علمی میسر نیست حالت نشستن افراد در صندلی های خودرو است. تحلیل این وضعیت می تواند در بسیاری از موارد از جمله در پژوهش های توانبخشی ، علوم ورزشی و حتی مدیریت مفید باشد . در این پژوهش با اخذ سیگنال الکترومایوگرافی بلند مدت از ۴ فرد بر روی عضله راست کننده ستون فقرات طی ۵ زاویه مختلف نشستن روی صندلی های خودرو اقدام به پردازش این سیگنال مبتنی بر چهار ویژگی مختلف در حوزه فرکانس و زمان از سیگنال الکترومایوگرافی گردید . در نتیجه این تحقیق مشخص گردید افراد مورد آزمایش با افزایش زاویه صندلی و اخذ حالت بازتر بین کفی و پشتی صندلی عضله مذکور را کمتر فعال کرده و همچنین خستگی این عضله کمتر اتفاق افتاده است. البته در زاویه هایی با افراط بالا این موضوع صادق نیست و به نظر می رسد زاویه صندلی در یک محدوده مشخص می تواند تغییرات مثبت داشته باشد

کلیدواژه ها:

صندلی خودرو ، زاویه صندلی ، خستگی عضلانی ، الکترومایوگرافی