ارائه یک روش بهبودیافته برای مسیریابی در شبکه های موردی پروازی با الگوریتم رقابت استعماری

شبکه های موردی سیار مجموعه مستقلی از کاربران متحرک است که از طریق لینک های بیسیم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. برای اتفاقات غیرقابل پیش بینی اتصالات، شبکه های متمرکز کارا نبوده و قابلیت اطمینان کافی را ندارند، لذا شبکه های موردی سیار راه حل مناسبی است، همچنین در زمینه هایی که در آنها ز یرساخت های ارتباطی وجود نداشته یا اینکه زیرساخت های موجود بسیار گران قیمت بوده و استفاده از آنها راحت نیست، کاربران سیار بیسیم می توانند از طریق شبکه های موردی سیار با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. نوع بسیار پیچیده و درعین حال کارآمد در این شبکه ها، شبکه های پروزای هستند. این شبکه ها به خاطر ساختار پویا و متغیر خود دارای چالش های فراوانی هستند. یکی از مهم ترین چالش های این شبکه ها مسیریابی است که تاثیر فراوان بر پارامترهای کیفیت سرویس مانند تاخیر پایان به پایان، متوسط سربار، گذردهی و سرعت، نرخ تحویل بسته، گم شدن بسته و ... دارد. در این تحقیق روشی برای مسیریابی در شبکه های موردی پروازی ارائه می شود. روش پیشنهادی از الگوریتم رقابت استعماری برای انتخاب مسیر مناسب میان مسیرهای موجود استفاده می کند و با تولید مجموعه جواب های اولیه شروع به کارکرده و پس از ارزیابی طبق تابع هزینه، عملیات جذب و انقلاب را تا زمان همگرا شدن و رسیدن به جواب نهایی ادامه می دهد. برای اعتبار سنجی روش پیشنهادی از شبیه سازی در نرم افزار متلب و برای شبیه سازی روش پیشنهادی از داده ها و استاندارده ای موجود در مقالات استفاده شده است و نتایج در همان بستر با روش های دیگر قیاس شده است. برای مقایسه ی روش پیشنهادی با سایر روش ها از معیارهای استاندارد و مناسب تاخیر پایان به پایان، متوسط سربار به ازای تعداد گره، گذردهی به ازای تعداد گره، تاخیر پایان به پایان به همراه سرعت، گذردهی و سرعت، سربار و سرعت، نرخ تحویل بسته و تعداد گره، نرخ تحویل دهی بسته و سرعت گم شدن بسته و تعداد نود و نهایتا گم شدن بسته و سرعت استفاده شده است. نتایج شبیه سازی نشان داده که روش پیشنهادی ICA نسبت به الگوریتم های DSR ،AODV ،ANThocNet و DSDV دارای کارایی بهتری است

کلیدواژه ها:

شبکه موردی ، مسیریابی ، الگوریتم بهینه سازی ، کیفیت سرویس ، الگوریتم رقابت استعماری