مطالعه روش های بهبود عملکرد شبکه و مصرف انرژی در شبکه های حسگر بیسیم

با توسعه سریع شبکه های حسگر بی سیم WSN، تمرکز زیادی بر روی بهبود عملکرد و بهره وری انرژی، اثربخشی ارتباطات و توان عملیاتی شده است. پروتکل های متعددی برای بهینه سازی مصرف انرژی و افزایش بهره وری عملکرد شبکه معرفی شده است. متعادل سازی انرژی و بازده انرژی از الزامات اساسی برای افزایش طول عمر شبکه هستند. بسیاری از مکانیسم های جدید با انطباق رفتارهای اجتماعی موجودات طبیعی مانند خفاش ها، پرندگان، مورچگان، ماهی ها و زنبورهای عسل پیاده سازی شده اند. سیستم های مذکور به منظور ایجاد استراتژی های بهینه سازی، مدیریت شبکه های در مقیاس بزرگ و جلوگیری از محدودیت منابع، به عنوان سیستم های الهام گرفته از طبیعت شناخته می شوند. شبکه های حسگر بیسیم از دستگاه های کوچک مجهز به باتری و منابع انرژی محدود تشکیل شده اند. گره های حسگر کوچک معمولا پس از استقرار برای کاربر غیرقابل دسترس هستند و بنابراین جایگزینی منبع انرژی امکان پذیر نیست. از این رو، بهره وری انرژی یک مسئله کلیدی در طراحی است که باید برای بهبود طول عمر شبکه افزایش یابد. یکی دیگر از چالش های موجود در این شبکه ها افزایش بهره وری آنها می باشد. یک گره یا نود می بایست بیشترین زمان ممکن در دسترس باشد و بتواند داده ها را جابجا کند. در نهایت با صرفه جویی در مصرف انرژی توسط گره ها و افزایش بهره وری، از دغدغه اساسی این نوع شبکه ها که مربوط به طول عمر سنسور است کاسته می شود.

کلیدواژه ها:

شبکه ، حسگر ، بی سیم ، انرژی ، بهره وری ، عملکرد ، پروتکل ، مسیریابی