نگرشی تطبیقی به فلزکاری ایران از سده های دهم تا چهاردهم هجری

انقلاب صنعتی غرب، سبب شد صنایع دستی ایران به تدریج از میدان رقابت خارج شود. این تغییر وضعیت یکسان نبود. فلزکاری با ویژگیهای متنوع، در رویارویی با پدیده انقلاب صنعتی به صورت یکسان تحت تاثیر قرار نگرفت. پرسش پژوهش حاضر این است که تحولات صنعتی اروپا سبب ایجاد تغییرات در کدامیک از ویژگی های تزیینی، فرمی، تکنیکی و ساختاری فلزکاری سنتی ایران شده است؟ شناخت شاخصه های اصیل فلزکاری ایران و تمیز آن از هنرصنعت غرب، ضرورت تحقیق را دوچندان می کند. هدف تحقیق شناخت مولفه های تاثیرگذار و احیای شاخصه های کم توان شده فلزکاری سنتی و رقابت مجدد در این حوزه است. روش گردآوری داده ها تصاویر موجود در کتابها و اسناد و بررسی آثار موزه ها و مجموعه های خصوصی بود. روش تحقیق نیز مطالعه و وصف مدارک قبل و بعد از دوره ایجاد تحول (دوره ناصرالدین شاه به بعد) از نقطه نظر جنس، تزیین، مهارتهای هنری، نقش و نگارها و غیره بود. مطالعات نتیجه منجر به این شد که فلزکاری ایران قبل از تحولات صنعتی غرب، با تغییراتی در دوره بعد از انقلاب صنعتی نیز ادامه داشته است.  این تغییرات بیشتر بر روی کاربرد، جنس و تنوع تولید محصولات فلزی گذشته ایجاد شده،  به این ترتیب که تزیین، نقش و کارکرد آنها، و نهایتا بازار کار و اقتصاد صنایع دستی را دچار ضعف کرده است. ضمن اینکه در مواردی به تنوع ساخت و پرداخت صنایع دستی فلزی، بیش از پیش کمک کرده است.

کلیدواژه ها:

تاثیر انقلاب صنعتی ، صنایع دستی ایران ، فلزکاری صفویه ، فلزکاری قاجاریه