رابطه معرفت عقلی و قلبی در تصوف عقلانی غزالی

بر اساس تحقیقات جدیدی که در غرب انجام شده فرضیه نوینی در مورد اندیشه غزالی شکل گرفته است که مدعی است بر خلاف تصور رایج، تفکر عقلانی از نظر غزالی مهمترین ابزار معرفت و رسیدن به غایی­ترین هدف انسان است. گرچه غزالی به عنوان منتقد فلاسفه شناخته می­شود ولی روش فکری وی همواره مشحون از استدلالات عقلی و فلسفی است و لذا از دید برخی از محققان، غزالی سهم مهمی در عقلی سازی فرهنگ جهان اسلام و  انتقال اندیشه­های ابن سینا به اخلاف خود داشته است و خودش نیز در نظریه پردازی­های دینی و عرفانی خود از مبانی سینوی بهره­های فراوان برده است. در این مقاله سعی شده است محورهای اصلی غزالی­شناسی جدید و همچنین مبانی تصوف عقلانی غزالی مورد تحلیل قرار بگیرد. همچنین نشان داده شده است که رسیدن به بالاترین مراتب معرفت که در اندیشه غزالی به قلب نسبت داده می­شود از نظر او تنها پس از طی مقدماتی ممکن می­شود که در حوزه معرفت عقلانی است.

کلیدواژه ها:

تصوف عقلانی ، عقل ، غزالی ، قلب ، معرفت