پهنه بندی آسیب پذیری فرسایش کناره ای (مطالعه موردی: رودخانه هفت چشمه قزوین)

رودخانهها سیستمی پویا بوده و برای رسیدن به تعادل بستر در مسیر خود برداشت، حمل، و رسوبگذاری میکنند. به همین دلیل، مشخصههای مورفولوژیک آنها بهطور پیوسته در طی زمان تغییر میکند. در این پژوهش از روش پهنهبندی آسیبپذیری فرسایش کناره برای بررسی عوامل موثر (شیب کناره، الگوی پیچانرودی، شیب طولی رودخانه، فرسایش خاک، پوشش گیاهی، فعالیتهای انسانی، و تنش برشی نزدیک کرانه) در ناپایداری و فرسایش کناری رودخانه هفتچشمه در روستای رزجرد از توابع استان قزوین بخش رودبار الموت (معلم کلایه) و به طول تقریبی ۱۱ کیلومتر استفاده شده است. با استفاده از نقشههای توپوگرافی، تصاویر گوگل ارث، و بازدیدهای میدانی، پارامترهای هر بازه بررسی شد و سپس پهنهبندی رودخانه از نظر مخاطرهآمیزبودن آن به پنج منطقه خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم، و خیلی کم تقسیم شد. نتایج نشان داد بیشتر بازهها در رودخانه هفتچشمه از نظر حساسیت به فرسایش در وضعیت متوسط قرار دارند. اما در بازههای ۸ و ۹ به دلیل فعالیت انسانی زیاد در حریم رودخانه در طبقه متوسط تا زیاد از نظر مخاطره قرار گرفتهاند. همچنین، در همه بازهها بهجز بازه ۱۰ بهدلیل حساسیت مواد کناره نسبت به فرسایش در طبقه متوسط تا زیاد قرار گرفتهاند.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری کانال ، پهنه بندی ، رودخانه هفت چشمه ، فرسایش کناره ای ، قزوین