تحلیل و ارزیابی گره ترکمنستان در شبکه منطقه ای ایران؛ فرصت ها و چالش های ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی همکاری ایران و ترکمنستان

قرار گرفتن جمهوری اسلامی ایران بین دو حوزه بسیار مهم دریای خزر و خلیج فارس، اهمیت ژئوپلیتیکی، ژئواکونومیکی و استراتژیکی خاصی به آن بخشیده است. ایران با تکیه بر این ویژگی­ها می تواند در زمینه های مختلفی همانند انتقال انرژی نقش بی­بدیلی داشته باشد و جایگاه  مهمی در نظام بین الملل از همکاری تا همگرایی و ایجاد پیوندهای شبکه­ای ایفا کند. در نگاه اول به نظر می­رسد ایران با داشتن این پتانسیل­های بسیار مناسب، در راستای دستیابی به اهداف سیاست خارجی در آسیای مرکزی، به ویژه در ترکمنستان، به دلیل دارا بودن امتیاز همسایگی و نیاز این منطقه برای توسعه به کمک­های خارجی، موفقیت بسیار چشم­گیری را به دست آورده باشد، اما پس از بررسی روابط تجاری و اقتصادی ایران با ترکمنستان کمتر نتیجه مطلوبی را مشاهده می­کنیم. علی­رغم ابراز تمایلات ایران برای بهبود روابط و انجام اقدامات لازم برای همکاری­های هرچه بیشتر اقتصادی، همانند فراهم­سازی مسیرهای ترانزیت یا امکان انجام مبادلات انرژی، توفیق چندانی حاصل نشده است. استدلال اصلی این مقاله آن است که این ناکامی برای پیگیری یافتن گره در این منطقه، به عنوان حلقه­ای در استراتژی شبکه­سازی، بیشتر معلول مانع تراشی­های سیستم بین­الملل در تقابل با رویکردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است. درواقع سیستم با طرح همه چیز بدون ایران در این منطقه، عملا حتی همکاری­های ساده اقتصادی این کشورها را با ایران با محدودیت های جدی مواجه کرده است.

کلیدواژه ها:

نظریه شبکه ، ایران ، ترکمنستان ، ژئواکونومی ، ژئوپلیتیک انرژی