کمپوست سازی همزمان پسماند شهری و خاک اره جهت حفظ رطوبت و جلوگیری از دست رفتن نیتروژن توده کمپوست

در شهر زاهدان روزانه حدود ۸۰۰ کیلوگرم خاک اره تولید شده در کارگاه های چوب بری، استفاده ای نداشته و دور ریخته می شود. هدف از مطالعه حاضر استفاده مجدد از این پسماند های سودمند جهت بهینه سازی نسبت کربن به نیتروژن (C/N)، جلوگیری از خروج نیتروژن از توده و بررسی اثر خاک اره بر محتوای رطوبت توده هاست. ۴ توده زباله تهیه و یک توده به عنوان شاهد در نظر گرفته شد.  به سه توده دیگر میزان ۱۶، ۳۲ و ۷۰ درصد خاک اره افزوده شد. هفته ای یک بار از توده ها نمونه برداری به عمل آمد و نسبت C/N، میزان رطوبت، کربن و نیتروژن آن ها سنجیده شد. میزان کاهش رطوبت در تیمار شاهد ۳۳٪ و در تیمار های ۱۶، ۳۲ و ۷۰ به ترتیب ۱۵، ۱۵ و ۱۰٪  بوده است. با افزودن خاک اره میزان از دست رفتن رطوبت توده ها کاهش یافت که این مسئله در مناطق گرم و خشک که با کمبود آب مواجه هستند، بسیار حایز اهمیت می باشد. میزان بهینه نسبت C/N در تیمار ۱۶% مشاهده شد و از دست رفتن نیتروژن با افزودن خاک اره کاهش یافت. میزان کاهش نیتروژن در تیمار شاهد، ۱۶٪، ۳۲٪ و ۷۰٪ به ترتیب ۳۰، ۷، ۷ و ۱۵٪  بوده است. حداکثر میزان نیتروژن در توده رسیده نیز در تیمار ۱۶% مشاهده گردید. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت خاک اره می تواند سبب حفظ رطوبت و نیتروژن توده های کمپوست گردد و نسبت نامطلوب و پایین C/N اولیه را بهبود بخشد. تیمار ۱۶% اثر مناسب تری را بر روی فرایند و کیفیت کمپوست نسبت به سایر تیمار های مورد آزمایش نشان داد.  

کلیدواژه ها:

کمپوست ، خاک اره ، نسبت C/N ، رطوبت ، محتوای نیتروژن