ارزیابی رفتار تراکمی مخلوط ماسه و مشتقات لاستیکی

در سال های اخیر تولید لاستیکهای فرسوده با توجه به افزایش تولیدات صنعتی رو به تزاید است که معضلاتی را پیش رو خواهد داشت. جهت جلوگیری از این معضل میتوان این مصالح را بازیافت نمود که یکی از روشهای بازیافت این مواد استفاده از آن در پروژه های عمرانی به ویژه حوزه ژئوتکنیک میباشد. مطالعه حاضر خصوصیات تراکمی مخلوط ماسه و لاستیک را مورد بررسی قرار میدهد. برای تعیین وزن مخصوص خشک بیشینه از آزمایش تراکم به روش پروکتور اصلاح شده بکار گرفته شده است. ماسه مورد آزمایش، ماسه فیروزکوه از نوعD۱۱ می باشد که میانگین اندازه دانه های آن برابر ۱/۱ میلی متر به دست آمد. در این مطالعه از دو اندازه مختلف لاستیک شامل تراشه لاستیک به عرض ۴۰ میلی متر و نسبت ابعاد ۲ و گرانوللاستیک به ابعاد ۰/۴۲۵ الی ۲ میلی متر استفاده گردید و خصوصیات رفتار تراکمی آنها با یکدیگر مقایسه شد. نسبتهای حجمی۰، ۲۰، ۴۰، ۶۰ ، ۸۰ و ۱۰۰٪ لاستیک با ماسه مخلوط شدند. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که در مخلوط ماسه با گرانول لاستیک، با افزایش محتوای لاستیک، تخلخل نمونه روندی افزایشی دارد در صورتی که در مخلوط ماسه و تراشه لاستیک تغیرات تخلخل به صورت کاسهای مشاهده گردید که موافق با ادبیات فنی است. همچنین تخلخل نمونه ها از دو روش تخمینی و واقعی محاسبه شد که میتواند شاخصی برای بیان تفکیک مصالح در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

تراشه لاستیک ، وزن مخصوص خشک بیشینه ، تخلخل ، خرده لاستیک ، آزمایش تراکم