جستجو در معنای تهران قرن ۱۴

معنای شهر، چیزی است فراتر از کالبد آن که در ذهنیت شهرنشینان شکل میگیرد. ارتباط فعال شهر و آدمیان وابسته به پرمعنی بودن محیط شهری است. با این توصیف میتوان تهران را تصویر منعکس شده در ذهن انسانهایی دانست که آن را تجربه کرده و با آن زیسته اند. این پژوهش در جستجوی معنای تهران قرن ۱۴ است و در این راستا به منابع مکتوب رجوع کرده است. متونی که هریک برآمده از نگاه و رویکردی خاص است و مجموعه آنها به شناخت نسبتا جامعی از معنای تهران منجر میشود. نوشته هایی که در این پژوهش بررسی شده، متونی هستند که از استراتژی های متداول گذر کرده و صاحب رویکردی نو و مفهومی به شهر هستند. گستردگی موضوع تهران ایجاب کرده است تا این نوشته ها از افراد با تخصصهای گوناگونی مانند: پژوهشگر معماری، شهرساز و پژوهشگر شهری، محقق حوزه اجتماعی و انسانشناسی، روزنامه نگار، نویسنده، کارگردان و نمایشنامه نویس باشد. وجه اشتراک این جستارها، توجه آنها به ایده، مفهوم و جان تهران است. پس از بررسی و ارائه خلاصه ای از نظریات متفاوت درباره معنای تهران، در نتیجه مشاهده شد که تهران را نمیتوان در یک مفهوم مرکزی خلاصه کرد، بلکه ماهیت این شهر و تکثر راویان آن، تعدد مفاهیم و معنا را برای آن در پی خواهد داشت. فهم مجموعه این معانی میتواند منجر به شناخت بهتر هویت این شهر شود.

کلیدواژه ها:

تهران ، معنا ، ذهنیت شهر ، منابع مکتوب ، قرن ۱۴