رنگ آبی فیروزه ای، میراث فرهنگی و هویتی ایرانی اسلامی در معماری سنتی روستایی وتبلور آن در سازه های جدید روستایی نمونه مورد مطالعه: روستای باغدرق شهرستان خوی

شناخت و تمیز دادن عناصر گویا و مهم معماری ایرانی از جمله رنگ میتواند موضوع پژوهش در مقیاس های خرد بخصوص در حوزه و مقیاس روستایی باشد. فلات ایران با گستره ای وسیع و پهنه ای با ویژگیهای اقلیمی، اجتماعی و... میتواند زمینه ای مناسب برای شناخت و دسته بندی عنصر رنگ و علت یابی پراکندگی و آنکه از کجاگرفته شده و برکجا تاثیر گذارده باشد. رنگ از جمله عناصریست که از دیرباز نقش برجسته ای در معماری سنتی ایران ایفا کرده است و معماری سنتی ایران را نمیشود تنها در آثار برجسته و مهم خلاصه کرد بلکه به قدمت هر آبادی،کوی و برزن می توان این رنگ را در جای جای معماری ایرانی مورد مطالعه قرار داد. امروزه در شهرهای ما با توجه به شاخصه ی رنگ و تاثیرات فضایی آن بر ساکنان شهری و روستایی کمتر مورد توجه است. حال این ضعف در واحد کوچکتر زیستی چون روستا تشدید می شود و ضرورت دارد که بیشتر بدان پرداخته شود. دراین پژوهش توصیفی- تحلیلی به طریق پیمایشی به بررسی نقش رنگ (آبی فیروزه ای) و تاثیر آن بر روان و درک ساکنان روستای باغدرق خوی از محیط روستا و بروز آن رنگ در درب و پنجره ها وایوانهای چوبی ساختمانهای سنتی و سرایت به بازشوهای ساختمان های آهنی امروزی نیز هستیم. نتایج نشان می دهد مواردی از قبیل قدمت استفاده از این رنگ در ایران باستان، اسطوره وار شدن این رنگ، در برگیرنده بودن مفاهیم اسلامی و... دلیل اهمیت و جایگاه والای این رنگ نزد هنر اسلامی است.

کلیدواژه ها:

رنگ آبی فیروزه ای ، معماری سنتی ، روستای باغدرق ، خوی