نقش اقامتگاه های بوم گردی در ارتقای گردشگری، در راستای رسیدن به توسعه ی پایدار

آنچه دنیای کنونی زاده ی آن است را چنانچه "تفکر" بنامیم، جریانی است رشد یافته که از دوران کهن و سده های میانه وارد دنیای جدید شد، دوباره اندیشیدنی که انسان، علم و زندگی متعالی را عزیز دانست، برای بهزیستی کوشید و دروازه ای جدید برروی زندگی بشر گشود؛ که تا امروزه نیز اثرخویش را نهاده است. روح حاکم بر این تغییر روح" مدرن"بود امری که با س۵یر تا سده های اخیر پدیده ای را منجر گشت که "جهانی شدن" نام گرفت و بر گونه های زندگی انسان اثر گذارد: از رفتار، گویش، عادات و سلایق تا جهان بینی؛ آنگونه که انسان قصدکرد تا زمین، فرهنگ و سرزمینهای دیگر، تاریخ، و سنتها را بشناسد و به نوعی این جریان گونه ای برائت جویی آشکار از سلطه ی صنعت بود که از پدران خویش به ارث گرفته بود و دریافت زمین را باید این بار بهتر شناخته، برای محیط زیست خویش بکوشد و این بار او میراث پربارتری برای نسل پس از خود برجای نهد. مقاله ی حاضر با هدف شناخت پدیده ی جهانی شدن و بروز تفکر "پایداری" که بستری برای اصلاح زندگی و برنامه انسانها گردید به بحث پرداخته و اثرات این زمینه ها را در قالب موضوع مورد مطالعه بررسی کرده است. در این راستا ابتدا به اثرات گوناگون جهانی شدن بر سبک زندگی و تغییر نگاه های جهانی به سوی رسیدن به شناخت محیط زیست خویش و توسعه پایدار از جنس گردشگری پایدار (که از مظاهر شاخص این تفکر می حساب می آید)پرداخته؛ در ادامه به بحث بوم گردی پرداخته و انواع آن ذکر شده و در شرح آن لزوم پرداختن به ایجاد و توسعه ی آن آورده شده است و انتظاراتی که توسعه ی پایدار از گردشگری دارد و چگونگی پاسخ اقامتگاه های بوم گردی به این امر بیان گردیده است. در نهایت به اثرات این فرآیند و جریان دو سویه ی میان گردشگر و زمینه(مقصد) پرداخته و محاسن توسعه ی اقامتگاه های بومگردی و نقشی که در رسیدن به توسعه و حفظ طبیعت و بستر زندگی دارد بحث گردیده است.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، توسعه ی پایدار ، گردشگری پایدار ، اقامت بومی ، اقامتگاه بوم گردی