نقش اکوتوریسم بر توسعه پایدار روستایی(نمونه موردی: روستای رشتقون شهرستان قزوین)

هدف توسعه پایدار روستایی گسترش امکانات و بهبود شرایط نسل کنونی و نسل های آتی آسیب پذیر روستایی است و اکوتوریسم با ظرفیت هایی که دارد می تواند به عنوان راهکارهای اساسی در توسعه پایدار روستایی مطرح شود. اکوتوریسم وسیله ای برای تحقق اهداف پایداری توسعه می باشد زیرا راهکارهای مشابهی را برای رفع مشکلات فعلی ارائه میدهد. هدف از تحقیق پیش رو، ارائه یک چارچوب نظری منسجم برای تفکر در ماهیت و تبیین مفهوم اکوتوریسم در ارتقای کیفیت زندگی جوامع روستایی است که باعث رشد و توسعه متوازن شهرها و نجات کشور از رکود اقتصادی و وابستگی به نفت می شود و زمینه را برای اشتغال بیشتر و حفظ ذخایر و منابع ملی آماده می نماید. لذا روستای رشتقون از شهرستان قزوین انتخاب شد. روش تحقیق در این مقاله به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش از نوع کیفی و مطالعه موردی است. دستیابی به اطلاعات به روش اسنادی و برداشت میدانی است عوامل موثر در نقش اکوتوریسم بر توسعه پایدار افزایش درآمد، ایجاد اشتغال، کاهش مهاجرت، کاهش فقر، حفظ محیط زیست و چشم اندازها، بالا رفتن سطح فرهنگ و سواد، دسترسی به جاذبه ها، ساخت و سازهای محلی و مسکونی، تغییر کاربری فصلی شدن درآمد، ساخت و سازهای کنترل نشده و بی رویه، افزایش کاذب قیمت ها، از بین رفتن فرهنگ سنتی، آلودگی های محیطی در توسعه پایدار روستا خواهد بود. مشاهدات نشان می دهد وجود جاذبه های طبیعی و اکوتوریستی سیب رونق در این محدوده خواهد شد و خواهد توانست توسعه پایدار را به ارمغان آورد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه پایدار روستایی ، اشتغال ، محیط زیست