مقایسه تطبیقی و سنجش کیفیت محیط سکونتی نواب و اکباتان با استفاده از روش هایHMR و EFA

کیفیت محیط به عنوان بخشی از مفهوم کیفیت زندگی شناخته شده که در مقایسه با دیگر عوامل تاثیرگذار بر رضایت مندی افراد از زندگی کمتر مورد بررسی قرار گرفته شده است. امروزه افول کیفیت محیط و یا فقدان آن در محیط های سکونتی به یکی از چالش های عمده برنامه ریزان و سیاست گذاران شهری تبدیل شده است. هدف اصلی این تحقیق مقایسه تطبیقی وضعیت کیفیت محیط از دید ساکنین محله نواب و شهرک اکباتان می باشد که با استفاده از رویکرد رضایت مندی سکونتی و تهیه مدل تجربی سنجش کیفیت محیط، در قالب تکمیل پرسشنامه میدانی انجام گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آماری هم چون تحلیل رگرسیونی چند متغیره سلسله مراتبی (HMR)، آزمون T تک نمونه ای، تحلیل واریانس یک طرفه تحلیل شده و روایی و پایایی آن به ترتیب توسط روش تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) و آلفای کرونباخ سنجیده شد. بر اساس نتایج حاصل ساکنین، میزان کیفیت محیط و سطح رضایت مندی شان را از محله نواب علی رغم سپری شدن مدت زمان کوتاه تری از اجرای آن نسبت به پروژه اکباتان (۵>۲۳/۳>۱ در مقابل ۵>۹۸/۲>۱) پایین تر ازریابی کردند. نتایج تحلیل نشان داد که در محله نواب متغیر بهداشت محیط (۶۵۷/۰β= ) و در شهرک اکباتان متغیر روابط اجتماعی  (۲۸۸/۰β=) بالاترین میزان اهمیت را از دید ساکنین داشتند. تحلیل عاملی اکتشافی مدل تجربی به کار رفته را تایید کرد. ضریب آلفای کرونباخ، روایی پرسشنامه را در هر دو محله تایید کرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت محیط سکونت شهری ، رویکرد رضایت مندی ، روش تحلیل رگرسیونی چند متغیره سلسله مراتبی ، روش تحلیل عاملی اکتشافی