تحلیل معیارهای موثر در شناسایی مناطق مستعد توسعه طبیعت گردی در مناطق بیابانی(مطالعه موردی: شهرستان ورامین، استان تهران)

زمینه و هدف: صنعت گردشگری یکی از بخش­های اقتصادی است که در صورت سرمایه­گذاری مناسب، سود آن از بسیاری از بخش­های اقتصادی دیگر بیشتر است. گردشگری و شاخه­های مختلف آن بویژه طبیعت­گردی و ژئو گردشگری در جهان امروز نقش متنوعی در زمینه­های گوناگون فرهنگی، اجتماعی و همچنین بخش اقتصادی بازی می­کنند. شناسایی و معرفی معیارهای موثر در توسعه طبیعت­گردی مناطق بیابانی هدف این مطالعه می­باشد. روش بررسی: در این مطالعه عوامل و معیارهای موثر در معرفی مناطق دارای قوت برای جذب گردشگر در دو گروه طبقه­بندی شدند. این دو گروه­ شامل معیارهای مربوط به ویژگی­های محیطی و اقلیمی و همچنین معیارهای مربوط به زیرساخت­های رفاهی خدماتی است. هر یک از این معیارها دارای زیرمعیارهایی می­باشند. یافته ها: در این مطالعه با استفاده از سیستم­های تصمیم­گیری چند­معیاره و سیستم­ اطلاعات جغرافیایی (GIS[۱]) زیرمعیارها و معیارهای شناسایی شده در رابطه با هدف وزن­دهی و تلفیق شدند. نتیجه گیری: . طبق نتایج این بررسی منطقه مورد مطالعه دارای پتانسیل بالایی برای توسعه طبیعت­گردی می­باشد.  [۱] - Geographic Information System

کلیدواژه ها:

طبیعت گردی ، بیابان ، GIS ، تصمیم گیری چندمعیاری ، ورامین