تعیین غلظت باقی مانده برخی ازآفت کش های آلی کلره و فسفره در آب رودخانه گرگر

زمینه و هدف: امروزه باقی­مانده­ آفت­کش­های آلی از جمله آلاینده­های مهم منابع آب سطحی محسوب می شوند. بنابراین با توجه به استفاده از آب رودخانه گرگر برای زراعت و تامین آب شرب شهر­های مجاور، پژوهش با هدف شناسایی برخی از آفت­کش­های کلره و فسفره در آب این رودخانه انجام یافته است. روش بررسی: نمونه­­برداری از ۵ ایستگاه منتخب در طول رودخانه طی فصول بهار و تابستان ۱۳۹۱ برداشت شده و پس از انجام مراحل آماده سازی آزمایشگاهی نسبت به شناسایی و تعیین غلظت سموم در نمونه­ها با استفاده از روش پیشرفته کروماتوگرافی لایه نازک اقدام شد. یافته ها: میانگین غلظت سموم آترازین، آلاکلر و توفوردی نمونه ها در فصل بهار به­ترتیب برابر با ۰۲/۰±۰۴/۱، ۰۳/۰±۰۶/۱و ۰۴/۰±۱۲/۱ میکروگرم در لیتر و در فصل تابستان به ترتیب برابر با ۴۵/۱±۰۴/۳، ۵۱/۴±۲۷/۱۵و ۶۲/۳±۱۲/۱۲ میکروگرم در لیتر بود. پردازش آماری نتایج نشان داد که میانگین غلظت هر ۳ سم شناسایی شده کم­تر از رهنمود سازمان بهداشت جهانی است. بحث و نتیجه گیری: گرچه در حال حاضر از نظر غلظت تجمع یافته سموم در آب رودخانه گرگر خطری متوجه بهداشت عمومی       نمی­باشد، ولی به­دلیل مصرف بی­رویه نهاده­های کشاورزی از جمله سموم شیمیایی توسط کشاورزان، در آینده ای نه چندان دور این     بوم­سازگان آبی با مشکل تجمع بیش از حد سموم و تبعات ناشی از آن مواجه خواهد شد که این امر می تواند عواقب ناگواری را برای شهروندان حاشیه رودخانه، حیات جانوری رودخانه و مصرف­کنندگان از آب این بوم­سازگان به­دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آترازین ، آلاکلر ، توفوردی ، روش پیشرفته کروماتوگرافی لایه نازک ، رودخانه گرگر