بررسی عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی در راهبران قطار شهری تهران (مترو)

جامعه امروزی جامعه سازمانی است و بیشتر کارهای مردم در سازمان یا بدست سازمانها انجام میشود. مترو سازمانی است که بیشترین مشکلات را در کلان شهر تهران از دوش مدیران شهری و مردم با جابجایی حجم وسیعی از شهروندان بر می دارد. لذا نقش روانی و اقتصادی آن بر جامعه و اهمیت سلامتی منابع انسانی در این بین پرداختن به رفتار سازمانی و بهداشت روانی آنها را ضروری می نماید. در این راستا هدف از این پژوهش بررسی عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی راهبران قطار شهری تهران (مترو) می باشد. روش: پژوهش حاضر از نوع تحلیلی - توصیفب بوده و جنبه کاربردی داشته و به صورت مقطعی وموردی از جامعه مورد مطالعه که در این راستا تعداد 100 نفر از راهران به صورت تصادفی سیتماتیک از بین 700 نفر انتخاب شده ایت. ابزار بکار رفته در این پژوهش پرسشنامه فرسودگی شغلی میلش می باشد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از روش اسپیرمن و نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرارا گرفت. نتایج : نتایج کلی این پژوهش نشان داد که بین سن و سابقه کار با فرسودگی شغلی رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، راهبران قطار ، استرس شغلی