باززنده سازی پارک همسایگی امید با رویکرد ارتقای کیفیت محیطی در محله هفت چنار تهران

زمینه و هدف: باززنده سازی پارک امید با هدف ارتقای کیفیت محیطی و طراحی پایدار صورت پذیرفته است. روش بررسی: برای دست یابی به هدف اصلی که باززنده سازی و ارتقای کیفیت محیط پارک امید است، پس از بازدید میدانی، به مطالعه، جمع آوری موارد مشابه و بررسی کتابخانه ای پیرامون هدف پرداخته شد. با استناد به مراجع مرتبط داده های پایه ای مورد نیاز محدوده مطالعاتی تهیه گردید. سامانه داده های جغرافیایی(GIS) ابزاری است که در تحلیل داده های اولیه مورد استفاده قرار گرفت و دست آوردهای آن در فرآیند طراحی بهره گرفته شد. برای شناسایی نیاز و دیدگاه ساکنین و کاربران سایت پرسش نامه هایی تنظیم و توسط ذی نفعان طرح تکمیل گردید. باتوجه به تحلیل داده های مکانی و نظرات کاربران نقاط ضعف، قوت، فرصت و تهدید محدوده ی مطالعاتی در این روند شناخته شد و در جدول swot قرار گرفت تا مورد تحلیل قرار گیرد. روند تحقیق حاضر علاوه بر بهره گیری از شیوه کیفی، رویکردهای کمی را نیز مد نظر قرار داده است و از این رو روش تحقیق این مقاله ترکیبی محسوب می گردد. یافته ها: رویکرد باززنده سازی استفاده از شیوه هایی برای بهبود و بازیابی پارک های آسیب دیده و تخریب شده، با هدف پایداری و ارتقای محیطی است، از این رو مطالب و معیار های به دست آمده چون ویژگی های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، اقلیمی، استانداردهای پارک های همسایگی پایدار جهت طراحی مورد استفاده قرار گرفت و گونه های گیاهی مناسب و طرح متناسب با اهداف باززنده سازی ارایه گردید. این طرح ها می تواند علاوه بر کاهش هزینه نگهداری کیفیت محیطی را ارتقا بخشید و بر میزان رضایت مردم بیافزاید. بحث و نتیجه گیری: دست آورد نهایی این پژوهش می تواند به عنوان راهکاری برای شیوه ی مناسب طراحی پارک های همسایگی به دلیل اهمیت آنان در جذب ساکنین محلی و افزایش ارزش پایداری محیط ومنظر شهری در واحد همسایگی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

باززنده سازی ، پارک همسایگی ، ارتقا کیفیت محیطی ، محله هفت چنار ، پارک امید