تاثیر ابعاد زیست محیطی تغییرات اقلیمی بر امنیت ملی

با وجود این که اثرات تغییرات آب و هوایی شرایط زندگی در بخش های بزرگی از جهان را تهدید می­کند، گروه های مختلف کنشگران در بهبود رژیم آب و هوایی ناکام مانده اند. این طبیعی است که آن دسته از کشورهایی که بیشتر از تغییرات آب و هوایی آسیب می­بینند باید به دنبال راه هایی جهت بهبود رژیم آب و هوایی هم از طریق روشهای قانونی و هم سایر روشهایی کمتر رسمی، مانند شناساندن تغییرات آب و هوایی به عنوان یک مسئله امنیتی و مشکل محیط زیستی باشند. شرایط تغییر آب و هوا و گرمایش جهانی به عنوان ضریب تهدید امنیت بشری مطرح می شود، چراکه کمبود مواد غذایی و کمبود آب، تخریب محیط زیست، فقر، گسترس بیماری، مهاجرت توده­ای را ایجاد می کند که هر کدام ازاین ها می توانند به تنهایی به امنیت ملی خدشه وارد و به سناریو دولت شکست خورده کمک کنند. در عرصه  داخلی و در عرصه جهانی امنیت دولت مدرن، زمانی معنا می یابد که دارای قدرت برتر باشد در اینصورت، حتی اگر با فقدان تهدید مواجه باشد، جامعه­ای ناامن تلقی می شود. در گفتمان مدرن امنیت ملی، شاهد افزوده شدن وجه نرم افزاری امنیت علاوه بر وجه سخت افزاری آن هستیم. در پی توسعه مفهوم امنیت و خصوصا توسعه طیف تهدیدات مربوط به امنیت ملی منتقدان برآمدند و مدعی شدند که تهدیدات غیر نظامی مانند تهدیدات زیست محیطی و اقتصادی می تواند به نوبه خود به اندازه تهدیدات نظامی جدی باشند و لذا این تهدیدات نیز باید به عنوان تهدیدات امنیتی در نظر گرفته شوند. در این مقاله سعی برآن بوده با توسل به رویکرد میان رشته­ای، تحلیلی از تاثیر ابعاد زیست محیطی تغییرات اقلیمی بر امنیت ملی از منظر حقوق بین­الملل محیط زیست ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

تغییرات اقلیمی ، گرمایش جهانی ، امنیت بشری ، حقوق بین الملل محیط زیست ، امنیت ملی