مقایسه راندمان جذب و رهاسازی نیترات توسط میکرو-زئولیت های کلینوپتیلولیت ایرانی و خارجی اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی هگزادسیل تری متیل آمونیم

زمینه و هدف: رس های آلی از قرار گرفتن نوعی سورفکتانت کاتیونی در سطح و یا بین لایه های رس طبیعی یا سنتز شده ایجاد و کاربردهای وسیعی دارند. این تحقیق با هدف بررسی مقایسه راندمان جذب و رهاسازی نیترات توسط زئولیت طبیعی ایرانی (سمنان) و نمونه­سنتز شده­ی خالص وارداتی (Fluka-۹۶۰۹۶) اصلاح شده صورت گرفته است. روش بررسی: ذرات میکرو-زئولیت کلینوپتیلولیت ایرانی و خارجی با استفاده از روش سانتریفیوژ جدا و سپس با استفاده از سورفکتانت هگزادسیل­تری­متیل­آمونیوم بروماید (HDTMA-Br) به میکرو-زئولیت آلی تبدیل شدند. مورفولوژی و ساختار کانی زئولیت مورد مطالعه با­استفاده از روش­های XRD ، EDX ، SEM و AFM مورد بررسی و شناسایی قرار گرفت. راندمان جذب نیترات در دو سطح سورفکتانت ۱۰۰و۲۰۰ درصد گنجایش تبادل کاتیونی بیرونی (ECEC)در سطوح مختلف غلظت اولیه نیترات انجام گرفت. برای بررسی میزان ثبات نیترات جذب شده توسط زئولیت آلی، فرایند رهاسازی در سطح سورفکتانت ۲۰۰ درصد ECEC در دو غلظت نیترات در زمان­های مختلف  به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه­ی کاملا تصادفی انجام شد. یافته­ها: راندمان جذب و پالایش نیترات در سطح سورفکتانت ۲۰۰ درصد ECEC برای زئولیت­های آلی Fluka در غلظت­های اولیه ۳، ۶، ۱۴، ۲۰ و ۳۰ میلی مولار نیترات به ترتیب، ۷۷، ۶۳، ۴۸، ۳۷ و ۳۰ درصد می­باشد. در حالی که این راندمان برای میکرو-زئولیت آلی ایرانی به ترتیب، ۷۵، ۶۷، ۵۴، ۵۰ و ۳۳ درصد و اختلاف آن با زئولیت فلوکا در سطح احتمال یک درصد معنی­دار نمی باشد. میانگین درصد رهاسازی میکرو-زئولیت آلی ایرانی ۲۱ تا ۳۱ درصد و در میکرو-زئولیت فلوکا ۱۷تا ۳۴ درصد است. بحث و نتیجه گیری : جذب نیترات تحت تاثیر غلظت­های اولیه نیترات و سطوح متفاوت سورفکتانت قرار دارد. بهترین سطح سورفکتانت     با بالاترین میزان جذب، سطح سورفکتانت ۲۰۰ درصد ECEC می­باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که میکرو-زئولیت فلوکا نه تنها برتری قابل توجهی نسبت به زئولیت طبیعی ایران ندارد، بلکه در برخی موارد نوع ایرانی آن، برتری­های اندکی در جذب و رهاسازی نیترات دارد.

کلیدواژه ها:

زئولیت آلی ، گنجایش تبادل کاتیونی بیرونی زئولیت ، رس