اثر غلظت های مختلف مس بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و ترکیب های فنلی در برگ و ریشه گیاه بارهنگ (Plantago major L.)

بارهنگ (Plantago major L.) گیاهی عموما علفی، از خانواده Plantaginaceae است که دارای برگهایی با پهنک بزرگ واقع در سطح زمین است. این گیاه در منطقه وسیعی از دو قاره آسیا و اروپا و همچنین آفریقا و آمریکای شمالی می روید و دارای ترکیب های شیمیایی نظیر پلی ساکاریدها، لیپیدها، مشتقات کافئیک اسید، فلاونوئیدها، ترپنوئیدها، آسکوربیک اسید، بنزوئیک اسید، فرولیک اسید، گالاکتورونیک اسید و ... می باشد. در این مطالعه گیاه بارهنگ تحت شرایط گلدانی کشت و با محلول غذایی هوگلند تغذیه شد و بعد از رسیدن به مرحله سه برگی، مس به شکل CuS۰۴ همراه با هوگلند در غلظت های صفر (شاهد)، ۱۰۰، ۳۰۰، ۵۰۰، ۷۰۰ و ۱۰۰۰ میکرومولار بر گیاهان اعمال گردید. به طوری که قبل از ورود به مرحله زایشی، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان (کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و آسکوربات پراکسیداز) و میزان ترکیب های فنلی در سطح برگ و ریشه گیاهان تحت تیمار بررسی گردید. در واقع هدف از تحقیق این بوده که غلظت های مختلف مس چه تاثیری بر آنتی اکسیدانهای آنزیمی و میزان ترکیب های فنلی در بارهنگ دارند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت مس، فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و پراکسیداز در سطح ریشه و برگ کاهش یافت که این کاهش در سطح ریشه نسبت به شاهد در سطح ۰۵/۰ معنی دار بوده است. همچنین فعالیت پلی فنل اکسیداز نیز در برگ و ریشه افزایش یافت که در سطح ریشه این افزایش نسبت به شاهد معنی دار بود. بنابراین میزان ترکیب های فنلی نیز در ریشه افزایش یافت که این افزایش در مقایسه با شاهد معنی دار نبوده، ولی در برگها کاهش را نشان داد.

کلیدواژه ها:

بارهنگ (Plantago major L.) ، آنزیم های آنتی اکسیدان ، ترکیب های فنلی ، مس