تغییرات هیپریسین در رویشگاههای مختلف گل راعی
سال انتشار: 1380
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 286
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-11-1_007
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1400
چکیده مقاله:
ایران رویشگاهی نسبتا غنی است و بیش از ۷۵۰۰ گونه گیاهی دارد که بسیاری از آنها را گونه های دارویی تشکیل می دهند. رویشگاههای طبیعی ایران به عنوان ذخائر توارثی ارزشمند می توانند منشاء تهیه و تولید گیاهان دارویی سازگار و با کیفیت بالا در مزارع قرار گیرند. گل راعی رویشگاههای مختلفی در نواحی شمالی و غربی ایران دارد. در این بررسی که در سالهای ۷۸- ۱۳۷۷ انجام شد نمونه های گل راعی از نواحی گرگان، نوشهر، گیلان و خلخال برداشت و ماده موثر آن (هیپریسین) استخراج و اندازه گیری شد. دربین رویشگاههای مورد بررسی، گرگان و گیلان در سال اول، به ترتیب با ۲۷۳۰ و ۲۵۸۴ قسمت در میلیون هیپریسین و گیلان، گرگان و نوشهر در سال دوم، به ترتیب با ۲۲۳۰، ۲۲۱۸ و ۲۱۲۰ قسمت در میلیون با خلخال( ۱۹۳۷ و ۱۷۷۹ قسمت در میلیون ) تفاوت معنی داری نشان دادند. چنین به نظر می رسد که در مناطقی با ارتفاع ۲۵۰ تا ۴۰۰ متر از سطح دریا و بارندگی ۵۰۰ تا ۹۰۰ میلیمتر و خاکی با مواد آلی و معدنی کافی، توان بالقوه تولید هیپریسین بالا باشد.
نویسندگان
محمد حسین لباسچی
اعضاء هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
ابراهیم عاشور آبادی
اعضاء هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :