بلاتوجیه بودن عدم ثبت علامت تجاری به سبب کاربرد قبلی علامت برای کالاهای خلاف نظم عمومی یا اخلاق حسنه

خواهان تقاضای ثبت علامت تجارتی (Absolute) به فارسی و لاتین را در طبقات۳۵،۳۲،۳۰،۲۹ و ۳۹ از طبقه بندی کالا می نماید؛ اما اداره خوانده با استناد به بند (ب) ماده ۳۲ قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری و مخالفت با موازین شرعی و نظم عمومی و اخلاق حسنه به واسطه اینکه علامت مذکور از علائم مشهوره مشروبات الکلی است و موجب گمراهی مصرف کنندگان می گردد، درخواست مزبور را رد و کمیسیون ماده ۱۷۰ آئین نامه اجرایی قانون مزبور هم نظر اداره را تایید می نماید. دادگاه بدوی پس از اعتراض خواهان، نظر کمیسیون را در با استناد به بند (ب) ماده ۳۲ موجه تشخیص می دهد. دادگاه تجدیدنظر با تصریح به اینکه علامت فی نفسه مخالف با موازین و نظم و اخلاق نیست، رد درخواست توسط دادگاه بدوی را به سبب مخالفت علامت با موازین نمی داند، بلکه شهرت علامت جهت مشروبات الکلی را دلیل رد توسط مرجع بدوی دانسته و رای تجدیدنظرخواسته را تایید می کند.

کلیدواژه ها:

علامت تجاری ، نظم عمومی ، اخلاق حسنه ، موازین شرعی ، علامت مشهور