تجزیه و تحلیل ژنتیکی صفات عملکردی در کشت پاییزه چغندرقند از طریق تجزیه GGE- بای پلات تلاقی دای آلل

به منظور مطالعه ژنتیکی صفات عملکرد ریشه، عملکرد قند و عملکرد قند قابل استحصال در کشت پاییزه چغندرقند از بای پلات داده های دای آلل استفاده گردید. ۳۶ هیبرید حاصل از تلاقی ۹ ژنوتیپ چغندر قند به همراه چهار شاهد در ایستگاه تحقیقاتی صفی آباد دزفول در سال زراعی ۸۸-۱۳۸۷ مورد بررسی قرار گرفتند. در این آزمایش ۴۹ ژنوتیپ در قالب طرح لاتیس سه گانه در ۳ تکرار کشت شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین تیمارها برای صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد تفاوت معنی دار وجود دارد. ترکیب پذیری عمومی ژنوتیپ ها برای هر سه صفت عملکردی در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. همچنین ترکیب پذیری خصوصی برای صفات عملکرد ریشه و عملکرد قند در سطح احتمال یک درصد و برای صفت عملکرد قند قابل استحصال در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. جهت ارزیابی پتانسیل ژنوتیپ های مادری از روش گرافیکی GGE biplot استفاده گردید. بهترین ترکیب شونده عمومی برای صفت عملکرد ریشه، ژنوتیپ ۴۳۶-۱۰۴ بود. همچنین تلاقی ۷۱۷۳×۴۷۴ بهترین ترکیب شونده خصوصی برای صفات عملکرد ریشه، عملکرد قند و عملکرد قند قابل استحصال بود. والد ۴۳۶ نیز به عنوان بهترین آزمون گر برای صفات عملکرد قند و عملکرد قند قابل استحصال تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

بای پلات ، ترکیب پذیری ، چغندرقند ، دای آلل ، عملکرد