تنوع ژنتیکی برخی صفات زراعی و اجزای عملکرد در لاین های اصلاحی کنجد

  برآورد تنوع ژنتیکی صفات در برنامه ­ های به­نژادی گیاهان حائز اهمیت است و با افزایش تنوع ژنتیکی در یک جامعه، بازدهی ناشی از انتخاب افزایش می­یابد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی برای صفات زراعی و اجزای عملکرد در لاین­های مختلف کنجد بود. در این آزمایش، ۱۵ لاین اصلاحی کنجد به همراه ۵ توده بومی که لاین­ها از داخل آن­ها انتخاب شده بودند، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار از لحاظ صفات زراعی و عملکرد دانه و روغن در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان ارزیابی شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ های مورد مطالعه برای کلیه صفات مورد ارزیابی، اختلاف معنی داری وجود داشت. عملکرد دانه در بوته ژنوتیپ­ها بین ۰۲/۱۳ تا ۳۵ گرم، عملکرد دانه در واحد سطح آن­ها بین ۱۲۹۷ تا ۳۲۳۹ کیلوگرم در هکتار و محتوی روغن دانه ژنوتیپ­ها بین ۳۵/۳۹ تا ۱۹/۵۷ درصد متغیر بود. دامنه تغییرات تعداد روز تا سبز شدن، تعداد روز تا رسیدگی، ارتفاع بوته، طول کپسول، تعداد کپسول در بوته، وزن دانه و تعداد دانه در کپسول ژنوتیپ­ها به ترتیب بین ۴ تا ۳/۸ روز، ۱۳۹ تا ۷/۱۷۲ روز، ۵/۱۱۶ تا ۱۵۰ سانتی­متر، ۲/۲ تا ۲/۳ سانتی­متر، ۶۴ تا ۱۲۹ عدد، ۴۵۴/۰ تا ۶۳۷/۰ گرم و ۶۹ تا ۱۱۰ عدد بود. برای تمام صفات به جزء تعداد روز تا سبز شدن، وراثت­پذیری عمومی بالا بدست آمد و اختلاف کمی بین ضرایب تنوع ژنتیکی و فنوتیپی آن­ها وجود داشت. بیشترین و کمترین ضریب تنوع ژنتیکی و فنوتیپی به ترتیب برای تعداد شاخه در بوته (۱۵/۶۴ و ۷۲/۶۵%) و تعداد روز تا ۵۰ درصد گلدهی (۱۴/۲ و ۳۷/۲%) بدست آمد. تجزیه خوشه ای براساس صفات ارزیابی شده ژنوتیپ ها را به ۲ گروه ۶ و ۱۴ ژنوتیپی تفکیک کرد.

کلیدواژه ها:

Sesamum indicum ، Agronomic traits ، Yield components ، Genetic variation ، Heritability ، Sesamum indicum ، صفات زراعی ، اجزای عملکرد ، تنوع ژنتیکی ، وراثت پذیری