بررسی مقاومت به خشکی ارقام گلرنگ بهاره با استفاده از شاخص های مقاومت در منطقه همدان

خشکی یکی از مهم­ترین تنش­های محیطی است که باعث بروز خطرات جدی در میزان راندمان و تولید محصولات زراعی می­گردد. به منظور بررسی مقاومت به خشکی ارقام گلرنگ بهاره با استفاده از شاخص­های مقاومت، پژوهشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی­سینا انجام گرفت. آزمایش به صورت کرت­های خرد­شده در قالب بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. رژیم آبیاری شامل سه سطح بدون تنش (شاهد)،  قطع آبیاری از مرحله ۵۰ درصد گل­دهی تا رسیدگی (تنش گل­دهی) و قطع آبیاری از مرحله شروع دانه­بندی تا رسیدگی (تنش دانه­بندی) بود. همچنین شش رقم گلرنگ شاملPI ، محلی­عجب شیر، Mec۱۱،  فرامان، محلی زرقان ۶ و سینا در سطوح تنش آبی ذکر شده مورد مقایسه قرارگرفتند. نتایج تحلیل همبستگی بین شاخص­های مقاومت به خشکی و عملکرد دانه  نشان داد که شاخص­های ­SNPI ،STI ،GMP ، MP و HARM در شرایط تنش گل­دهی و شاخص­های MP ، GMP ، STI و HARM  در تنش دانه­بندی برای شناسایی ارقام با عملکرد بالا مناسب بودند. رقم سینا مقاوم­ترین رقم و محلی زرقان ۶ و محلی عجب شیر، ارقام حساس به خشکی در دو شرایط تنش شنا­سایی شدند. نتایج نمودار بای پلاتو نمودار سه بعدی شاخص­های STI MP  و GMP  نتایج بالا را تایید نمودند.

کلیدواژه ها:

Drought tolerance indices ، Flowering ، Grain yield ، Principal component analysis ، به مولفه اصلی ، دانه بندی ، شاخص تحمل به خشکی ، عملکرد دانه ، گل دهی