آثار فسخ ناشی از حوادث غیرمترقبه در قراردادهای بین المللی

یکی از مهمترین مباحث در قواعد عمومی قراردادها در حقوق داخلی و کنوانسیون بیع بین المللی کالا، شرایط فسخ و آثار آن می باشد، به موجب مقررات داخلی، در صورت نقص تعهدات قراردادی و عدم امکان الزام متعهد به ایفاء تعهدات و یا درج شرط خیار و یا تحقق یکی از خیارات موجب فسخ، امکان فسخ قرارداد وجود دارد، در کنوانسیون بیع بین المللی کالا نیز موجبات فسخ بیع کالا بیان شده است و خریدار مجاز است علیرغم تغییرات جزئی ایجاد شده در کالا قرارداد را فسخ کند. اجرای تعهد قراردادی در نتیجه حوادث غیرقابل پیش بینی و غیر مترقبه و خارج از کنترل، بدون اینکه به لحاظ فیزیکی غیرممکن باشد، از نظر اقتصادی دشوار و پرهزینه می شود و تعادل و توازن قراردادی مختل می گردد. در چنین شرایطی، نظریه دشواری برای بازگرداندن تعادل و توازن قراردادی وارد عرصه می شود. این مسئله در نظام های حقوقی مختلف با عناوین متفاوتی چون نظریه عدم پیش بینی و دشواری شدید و غیرمترقبه مطرح است. باوجود این، برخورد نظام های حقوقی مختلف در خصوص چنین وضعیتی یکسان نیست. گرچه تمام نظام های حقوقی کم و بیش در این مسئله اتفاق نظر دارند که حکم به لزوم قرارداد در چنین وضعیتی ناعادلانه است و در توجیه آن به مبانی مختلفی استناد می کنند، اما راه حل این نظام ها و مبانی اتخاذ شده متفاوت است. برخی نظام های حقوقی با اعطای معافیت در جهت حل مسئله برآمده، راه حل انحلال قرارداد را پذیرفته اند و برخی دیگر مسئله تعدیل قرارداد را مطرح کرده اند. در این پایان نامه، با لحاظ مبانی قانونی فسخ در حقوق داخلی و اصول کنوانسیون، آثار فسخ ناشی از حوادث غیرمترقبه در قراردادهای بین المللی به صورت تطبیقی مطالعه شده است.

کلیدواژه ها:

کنوانسیون ، حوادث غیرمترقبه ، حقوق ایران ، قراردادهای بین المللی و آثار فسخ