نقش و جایگاه امید اجتماعی در مدیریت بحران

بحران، مقوله ای است که همه سازمان ها و جوامع کم وبیش و با توجه به ماهیت و فعالیت شان به گونه ای با آن روبرو هستند؛ کشور پهناور ایران به علت وسعت، موقعیت جغرافیائی و تنوع اقلیمی جزء کشورهای بلاخیز دنیاست بطوریکه از ۴۰ نوع بلایای طبیعی شناخته شده، ۳۱ نوع آن در ایران اتفاق می افتد. هدف اصلی مدیریت بحران، دست یابی به راه حلی معقول برای برطرف کردن شرایط غیرعادی به گونه ای است که منافع و ارزشهای اساسی، حفظ و تامین شوند. امید اجتماعی، مفهومی از مفاهیم علوم اجتماعی می باشد که به نظر می رسد به تازگی و به علت واقعیت های اجتماعی امروز توسط برخی اندیشمندان در ادبیات اجتماعی ظهور وبروز نموده است.اندیشمندان، امید را انگیزه ای برای پویایی و حرکت به سوی آینده ای بهتر می دانند. افراد امیدوار، موقعیت ها و شرایط سخت و دشوار را چالش هایی حل شدنی در نظر می گیرند و با اعتماد به نفس، نهایت کوشش خود را برای رفع آنها به کار می برند. وجود امید اجتماعی می تواند در مرحله حین بحران که مربوط به گامهایی برای پاسخ و مقابله با بحران است و حتی مرحله پس از بحران نیز که از زمان رفع بحران و حل مسئله شروع شود، تاثیر بسزایی در کاهش، مقابله و رفع بحران و جلوگیری از بحران های انسانی مجدد بعد از بحران داشته باشد در این مقاله عالوه بر بیان ادبیات و مفاهیم بحران، امید اجتماعی، اهمیت و ضرورت ایجاد امید اجتماعی، به بررسی جایگاه ونقش امید اجتماعی در مدیریت بحران با رویکرد پاسخگویی و مقابله با بحران پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

بحران ، مدیریت بحران ، امید ، امید اجتماعی