تاثیر آبیاری، خاک بستر خزانه و عمق کاشت برمیزان رویش و زنده مانی نهال های بنه (Desf. Pistacia atlantica) در نهالستان کوشکن زنجان

     جنگل ­های بنه در حال حاضر به لحاظ برداشت محصولات غیرچوبی متنوع و از نظر تولید انرژی و چوب سوخت به­شدت در معرض تخریب قرار دارند. از روش­های موثر برای حفظ و توسعه این جنگل ­ها کمک به تجدید­حیات مصنوعی آنها است. هدف از این پژوهش بررسی مناسب­ ترین عمق و بستر کاشت و شرایط آبیاری برای بذر درختان بنه در نهالستان کوشکن استان زنجان است. به این منظور آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با فاکتورهای عمق کاشت در سه سطح (عمق ۰ الی ۹۹/۳)، (۴- ۹۹/۶) و (۷ الی ۸ سانتی­متری) بستر کاشت در چهار سطح (۵۰% خاک + ۵۰% کود دامی)، (۵۰% خاک +۵۰% ماسه بادی)، (۵۰% خاک + ۵۰% زئولیت) و (۵۰% خاک +۵۰% (کوددامی + ماسه بادی و زئولیت)) و آبیاری در دو سطح با آبیاری و بدون آبیاری با ۶ تکرار انجام شد و مشخصات قطر یقه، ارتفاع نهال، طول ساقه به ریشه، وزن خشک ساقه به ریشه، درصد زنده­ مانی و طول ریشه اندازه ­گیری شد. سپس برای مقایسه میانگین­ ها و تاثیر تیمارها بر میانگین از آزمون تجزیه واریانس و آزمون دانکن استفاده شد. آزمون تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای مختلف عمق کاشت، بستر کاشت و روش آبیاری بر مشخصات اندازه­ گیری شده­ ی نهال ­ها دارای اثر معنی ­دار هستند. بهترین نتیجه برای رشد بذرهای بنه با توجه به معنی ­داری اثر متقابل تیمارهای بررسی شده در عمق سطحی ۰تا ۹۹/۳ سانتی­متر با بستر نیمی کوددامی + نیمی (خاک، ماسه و زئولیت) همراه با آبیاری است.

کلیدواژه ها:

Irrigation ، Seed cover ، Survival ، Sowing depth ، Planting Baneh ، آبیاری ، بستر کاشت ، زنده مانی ، عمق کاشت ، نهال بنه