ارزیابی و مقایسه عملکرد برخی روش های کنترل مکانیکی موخور ( Loranthus europeaus Jacq.) در ارتفاعات مختلف از سطح دریا (مطالعه موردی: جنگل های بلوط هیانان ایلام)

   موخور گیاه نیمه ­انگلی است که در جنگل­ های زاگرس روی درختان بلوط ایرانی زندگی می­ کند. کنترل مکانیکی از اقدامات اساسی برای مدیریت آلودگی موخور است. پژوهش پیش­رو با هدف ارزیابی عملکرد روش­ های مکانیکی چسب­ چوب، گل، پلاستیک مشکی، رنگ طبیعی و تیمار شاهد برای کنترل موخور در ارتفاعات مختلف از سطح دریا و انتخاب مناسب­ ترین آنها، در جنگل ­های بلوط هیانان در نیمه شمالی استان ایلام انجام شد. سه رویشگاه تحقیقاتی در طبقات ارتفاعی ۱۸۰۰-۱۶۰۰، ۲۰۰۰-۱۸۰۰ و ۲۲۰۰-۲۰۰۰ متر از سطح دریا در نظر گرفته شد. در هر رویشگاه سه درخت بلوط ایرانی برای هر تیمار و در مجموع ۱۵ درخت انتخاب گردید. اجرای تیمارها و پایش آنها طی پنج سال (۱۳۹۳-۱۳۸۹) انجام شد. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای کنترلی بر میزان حذف موخور روی شاخه ­های تحت تیمار در سطح ۵درصد معنی ­دار بود. همچنین اثر ارتفاع از سطح دریا بر فراوانی کپه ­های جدید موخور روی سایر شاخه­ های درختان تحت تیمار در سطح ۵ درصد معنی ­دار بود. نتایج نشان داد که تیمارهای چسب و گل به میزان ۱۰۰% در حذف موخور موفق بودند. اما عملکرد کنترلی تیمارهای پلاستیک مشکی و رنگ طبیعی به ترتیب به میزان ۳۰% و ۰% بود. نتیجه ­گیری شد که قطع شاخه­ های آلوده به موخور و پوشاندن محل قطع آنها با گل یا چسب موجب حذف موخور و جلوگیری از استقرار مجدد آن روی اندام قطع شده می ­شود. روش­ های کنترلی ترکیبی چسب و گل قابل توصیه به بخش اجرا برای مبارزه با موخور هستند.   

کلیدواژه ها:

Altitude ، Persian Oak ، Mistletoe ، Mechanical Control e ، ارتفاع از سطح دریا ، بلوط ایرانی ، دارواش ، کنترل مکانیکی