شناسایی عوامل بازدارنده توسعه کارآفرینی در زمینه انرژی های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی، ایران

     کارآفرینی به ­عنوان یکی از مهم­ترین راه­ حل­ ها برای رسیدن به توسعه­ اقتصادی محسوب می ­شود. با توجه به اهمیت و پتانسیل بالای انرژی­ های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی کشور، کارآفرینی می­تواند با ایجاد فرصت­ های شغلی جدید، نقش مهمی در گستردگی و تنوع اشتغال جمعیت بیکار کشور در این بخش داشته باشد. تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل بازدارنده توسعه کارآفرینی در زمینه بهره برداری از انرژی­ های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی ایران انجام شده است. برای تحقق این هدف ابتدا با استفاده از مرور منابع کتابخانه ای و اسنادی و سپس به ­صورت میدانی (پرسش­نامه) عوامل بازدارنده موثر بر توسعه کارآفرینی در زمینه انرژی­ های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی شناسایی شدند. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات پیمایشی است، به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی، میزان درجه نظارت و کنترل از نوع میدانی است. جامعه آماری این پژوهش را ۱۳۰ نفر از مدیران شرکت ­های فعال در زمینه انرژی­ های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی سراسر کشور تشکیل دادند. حجم نمونه با توجه به جدول کرجسی و مورگان ۹۷ نفر، تعیین گردید، که روش نمونه ­گیری تصادفی ساده بود. روایی پرسش­نامه از طریق متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس و دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران مورد تایید قرار گرفت و به­ منظور سنجش پایایی ابزار تحقیق، تعداد ۳۰ نسخه از پرسش­نامه در سازمان انرژی­ های تجدیدپذیر و بهره ­وری برق ایران مورد پیش ­آزمون قرار گرفت و پایایی آن بین ۷/۰ تا ۸۶/۰ مشخص گردید که نشان داد پرسش­نامه از پایایی خوبی برخوردار است. نتایج یافته ­ها نشان داد که مدیران معتقد بودند اصلی ­ترین عامل بازدارنده توسعه ­ی کارآفرینی در زمینه انرژی ­های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی عامل سیاست­ گذاری است که وجود مقررات دست و پاگیر در جهت اخذ وام­ های بانکی در رتبه اول و سپس توجه ناکافی به توسعه کارآفرینی در سیاست­ گذاری­ های کلان کشور و فقدان سیاست ­های قانون­ گذاری و مشوق­ های مالیاتی در این در رتبه دوم و سوم قرار داشتند.     

کلیدواژه ها:

Agriculture ، Barriers ، Entrepreneurship ، Renewable energies ، انرژی­های تجدیدپذیر ، کارآفرینی ، موانع ، کشاورزی