آموزه های ائمه و تحول ساختاری مذهب شیعه
محل انتشار: فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی، دوره: 1، شماره: 4
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 292
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CHIST-1-4_007
تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1400
چکیده مقاله:
تحول ساختاری تشیع امامی در طی دو قرن و نیم حضور ائمه و تبدیل جمعیتی پراکنده و غیرمتشکل به سازمانی تشکل یافته و سازماندهی شده، موضوع مهمی است و عوامل ایجاد این تحول، درخور بررسی است. مدیریت و رهبری ائمه، یقینا اساسی ترین عامل تحقق این امر بوده است. در تبیین شاخصه ها و مولفه های این رهبری، نوع قرائت ائمه از دین و دین ورزی و نیز محتوای جامعه نگر آموزه های ائمه، نقشی اساسی در شکل دهی اندیشه ی اجتماعی شیعیان و آماده سازی آنان برای ورود و حضور فعال در صحنه های اجتماعی و هماهنگ ساختن ایشان به عنوان تشکلی دینی سیاسی داشته است.
این پژوهش بر مبنای نظریه ی « وبر» در تقسیم بندی ادیان، به ادیان رستگاری و مناسکی و متکی بر این فرضیه که «روح دنیا پذیر و جامعه نگر تشیع امامی، بر تحول ساختاری آن موثر بوده است»، به بررسی محتوای آموزه های امامان شیعه پرداخته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی محمد ولوی
دانشگاه الزهرا
فهیمه فرهمندپور
دانشگاه الزهرا