مقدمه ای بر انرژی زمین گرمایی و کاربرد آن در شهرسازی

در ده های اخیر با افزایش مصرف سوخت های فسیلی، نگرانی هایی همچون کاهش ذخائر سوخت و پیامدهای ناگوار زیست محیطی از جمله آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی، به وجود آمده است. لذا معضل محدود بودن منابع تجدیدناپذیر به یکی از مهم ترین چالش ها در قرن حاضر تبدیل شده و می بایست به سوی استفاده از انرژی های پاک قدم برداریم. از این رو باتوجه به پتانسیل بالای انرژی های پاک در ایران همچون انرژی زمین گرمایی، لازم است به-منظور استفاده بهینه از منابع استوار و همچنین کاهش تبعات زیست محیطی از این موهبت بهره برد. در این راستا در پژوهش حاضر با هدف تبیین کاربرد انرژی زمین گرمایی در شهرسازی، مبانی نظری موضوع مورد مطالعه قرار گرفته و مهم ترین کاربردها در سطح شهری بررسی شده است. این پژوهش از حیث هدف جزء پژوهش های کاربردی است که با روش تحقیق توصیفی و بر اساس مطالعات اسنادی و با تکیه بر رویکرد مقایسه ای انجام شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که از انرژی زمین گرمایی می توان در جلوگیری از یخبندان عمومی معابر، خنک کردن معابر در تابستان، سرمایش و گرمایش خدمات عمومی، ادارات و نهادهای دولتی، گرمایش و سرمایش منازل و محیط های مسکونی، تولید انرژی برق و همچنین گرمایش و سرمایش محیط های صنعتی، استفاده نمود.