بررسی کاهش تولید لجن مازاد بیولوژیکی با استفاده از روش اکسیداسیون لجن مازاد دفعی بوسیله کلر در سیستم هوازی تصفیه فاضلاب

درنتیجه ی تصفیه بیولوژیکی فاضلاب همواره لجن مازاد تولید می شود. این لجن معمولا دفع می شود و یا مجدداً مورداستفاده قرارمی گیرد . با توجه به مشکلات ناشی از تصفیه و دفع لجن فاضلاب شهری از نظر هزینه ساخت ، بهره برداری و راهبری در تصفیه خانه های بیولوژیکی فاضلاب به روش هوازی ، مناسبترین روش به جای پس تصفیه لجن تولید شده ، کاهش تولید لجن در فرایند تصفیه فاضلاب می باشد. در این تحقیق از 2 راکتور ناپیوسته متوالی هوازی به حجم 20 لیتر در مقیاس پایلوت آزمایشگاهی استفاده شد.پس از برقراری شرایط پایدار،پارامترهای کیفی و کمی فاضلاب نظیر PH، DO ، SVI ، MLSS ، TSS ، 5BOD، COD , دما ، کلر باقیمانده و در نهایت ضریب تولید بیومس ( Y) به عنوان هدف اصلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در زمان ماند سلولی 10 روز، بهترین راندمان حذف COD (95 درصد) ایجاد گردید. سپس به منظور تعیین ضریب تولید بیومس (Y) در راکتور شاهد در زمان ماند سلولی 10 روز از 4 غلظت مختلف COD ورودی 800 , 600 , 400 و 300 استفاده شدو متوسط ضریب سنتیکی Y ( mgBiomass/mgBOD) 0/6 وضریب همبستگی (2R) 0/98 محاسبه گردید. در مرحله بعد به منظور بررسی اثر اکسیداسیون کلر بر کاهش تولید لجن مازاد غلظت های مختلف کلر جهت اکسیداسیون لجن مازاد برگشتی استفاده شد و نتایج نشان داد که که کلر با غلظت 0/2 گرم به ازای گرم MLSS در لجن مازاد برگشتی به راکتور قادر است ضریب سنتیکی (Y) را از 0/6 به 0/31 کاهش دهد ( تقریبا لجن تولیدی %48 کاهش یافت) اما COD محلول به مقدار جزئی در پساب تصفیه شده نسبت به راکتور شاهد افزایش یافته و راندمان حذف COD از 95 درصد در راکتور شاهد به 80% در راکتور مورد آزمایش کاهش یافت.از طرفی میزان SVI در این غلظت کلر به 52mL/g رسید. اما در غلظت های بالاتر ، تقریباً تولید لجن متوقف شد ولی راندمان حذف COD بسیار کاهش یافت، بطوریکه در غلظت 0/3 گرم کلر به ازای گرم MLSS , به حدو47% رسید.

کلیدواژه ها:

لجن مازاد بیولوژیکی ، رآکتور SBR ، ضریب سنتیکی Y ، شاخص حجمی لجن (SVI ) ، کاهش تولید لجن ، اکسیداسیون لجن ، کلر