بررسی فراوانی اختلالات روان پزشکی در فرزندان بیماران با اختلال دوقطبی و مقایسه با گروه شاهد

مقدمه اختلالات خلقی دوقطبی انواعی از اختلالات شدید و پایدار هستند که تقریبا در ۱% بزرگسالان ظاهر می شوند. کودکان والدین با اختلال خلقی دو قطبی در معرض خطر بالا برای اختلالات خلقی می باشند. با توجه به این که تاکنون مطالعه ای در ایران در این زمینه انجام نشده است، هدف از این مطالعه ارزیابی اختلالات روانی در کودکان والدین مبتلا به اختلال دوقطبی است. روش کار این مطالعه موردی شاهدی است در سال ۱۳۸۵-۱۳۸۴در بیمارستان ابن سینا و قائم مشهدانجام شد. جمعیت مورد مطالعه شامل ۱۸۴ کودک از ۵۸ والد دوقطبی یک و ۱۸۵ کودک از ۵۷ والد کنترل در سنین ۱۸-۶ سال بودند. همه والدین با استفاده از پرسشنامه اختلالات عاطفی و اسکیزوفرنی (SADS-L) و کودکان باپرسشنامه اختلالات عاطفی و اسکیزوفرنی برای کودکان سنین مدرسه (K-SADS) توسط رزیدنت روان پزشکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تایید تشخیص اختلالات روان پزشکی مصاحبه بالینی با کودک و والد توسط فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان انجام گرفت . نتایج آزمون با کمک نرم افزارهای آماری SPSS و با استفاده از آزمونهای آماری کای اسکوئر بررسی شد. نتایج فراوانی اختلالات روانپزشکی در کودکان والدین دوقطبی بالاتر از کودکان والدین گروه کنترل بود. در جمعیت فرزندان والدین اختلال دوقطبی در مقایسه با گروه شاهد طیف اختلالات دوقطبی(۱۶برابر) افسردگی(۳/۳۷) اختلال بیش فعالی– نقص توجه(۵/۵۷) سوء مصرف مواد(۳/۴۶) اختلال شخصیت ضد اجتماعی(۵/۷۵) و اختلالات اضطرابی(۲/۵) شانس بروز بالاتری داشتند (p=۰/۰۰۰ ). نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان می دهد که کودکان والدین دوقطبی در خطر افزایش یافته ای از نظر بروز اختلالات روان پزشکی هستند. این کودکان باید از نظر علائم روانی مورد غربالگری قرار گرفته و در صورت لزوم برای ارزیابی روانی و درمان ارجاع شوند.

کلیدواژه ها:

فراوانی ، اختلال خلقی ، اختلالات روان پزشکی