نتایج بیوپسی پروستات ۱۴-۱۰ گانه با کمک سونوگرافی ترانس رکتال
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی مشهد، دوره: 54، شماره: 3
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 427
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MJMS-54-3_007
تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه امروزه با انجام آزمایش تومورمارکرPSA برای مردان بالاتراز ۵۰ سال که حتی از نظربالینی درتوشه رکتال یافته ای نداشتند تعداد افرادی که باسرطان پروستات شناخته می شوند بیشترشده است ولی تشخیص نهایی بابیوپسی پروستات است. روش بیوپسی سنتی پروستات از طریق پرینه با انگشت کارایی ندارد وروش بیوپسی باراهنمایی سونوگرافی ترانس رکتال ۱۴-۱۰ گانه که دراین مقاله نتایج آن موردنظر می باشد اولین بار درمشهد با تعداد ۱۹۶ بیمار گزارش می شود . روش کار این مطالعه به صورت مقطعی از سال ۱۳۸۸-۱۳۸۵ در بیمارستان امام رضا ) ع( مشهد انجام شده است . ۱۹۶ بیمارکه یا درتوشه رکتال پروستات یافته غیرطبیعی داشته اند یا PSA بالاتر از ۱۰ ng/ml یا و PSA بین -ng/ml۱۰ ۴ داشته و نسبت Free PSA به Total PSA کمتر از ۲۰% بوده است جهت بیوپسی انتخاب شده اند . بیوپسی با راهنمایی سونوگرافی ترانس رکتال و سوزن با طول ۲۲ میلیمتر و به تعداد ۱۴-۱۰ عدد به عمل می آید ونمونه های ه ب دست آمده هرکدام جداگانه جهت آسیب شناسی ارسال می گردد . نتایج با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد . نتایج از ۱۹۶ بیمار آسیب شناسی در۷۳ بیمار /۳۷ )۲%) سرطان پروستات را گزارش نمود و در ۱۴بیمار PIN (% )۱/۷ (نتوپلازی انترااپی تلیال در و) ۱۰۸ ب یمار /۵۵ )۱%) خوش خیم گزارش نمود . یک مورد نیز بافت ارسالی کافی نبود . در۱۴ بیمار بیوپسی ۱۰ گانه سرطان پروستات را نشان نداد ۱/۷( %) که با بیوپسی۱۸-۱۴ در ۲۵% سرطان گزارش شد . بین سن بیماران و FPSA و TPSA ارتباط معنی داری وجود نداشت . بین گلسیون اسکور و TPSA (توتال ) ارتباط معنی داری وجودداشت . اما بین GS و FPSA ارتباط معنی داری وجود نداشت . نتیجه گیری مطالعه حاضر نشان داد که امروزه بیوپسی ترانس رکتال۱۴-۱۰ گانه باراهنمایی سونوگرافی و انجام بیوپسی ۱۰ گانه نسبت به روش کلاسیک از قدرت بالاتری در تشخیص سرطان پروستات برخوردار است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا مهدوی
استاد اورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
کیوان آقا محمدپور
دستیار اورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
محمد ها دی شکیبی
متخصص اورولوژی، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :