بررسی علائم و نشانه های سندرم ساختمان بیمار در شهرک مسکونی اکباتان
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی مشهد، دوره: 54، شماره: 4
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 207
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MJMS-54-4_006
تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه سندرم ساختمان بیمار(sick building syndrome ) بیشتردر رابطه با محیط های اداری به کار رفته است، لذا در این تحقیق سعی شده به بررسی این مشکل در ساختمان های مسکونی شهرک اکباتان پرداخته شود . روش کار این تحقیق به روش توصیفی مقطعی در بهار ۱۳۸۸ در شهرک اکباتان تهران انجام شده است ب. ه صورت تصادفی۳۳۰ نفرازساکنین شهرک اکباتان انتخاب شدند . مشکلات پدید آمده برای آنها، اعم از علائم تحریکی و علائم ذهنی با استفاده از پرسشنامه تهیه شده مورد بررسی قرار گرفت. شیوع سندرم در بین ساکنین تعیین شد و ارتباط شرایط فیزیکی ساختمان اعم از نور، تهویه و عوامل دیگراعم از جنس و سن در ارتباط با تشدید بروز این سندرم مورد سنجش قرارگرفت . تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد . نتایج میزان ابتلا به سندرم در /۵۶ ۴% موارد مثبت بود . بیشترین علائم، آبریزش چشم ها در نزدیکی کامپیوتر و سوزش گلو و مجاری بویایی در نزدیکی محل شوتینگ زباله، به ترتیب با مقادیر %۸/۸%، ۵/۸%، ۴/۶ بود. نتایج نشان داد که افراد ساکن در ساختمان های فاقد نورطبیعی خورشید و فاقد سیستم تهویه مرکزی مناسب نسبت به ساکنین ساختمان های آفتابگیر و دارای سیستم تهویه مناسب با داشتن ( p= /۰ ، ۰۴ OR= /۱ ۶۰ (و ) p= /۰ ۰۰۱ ،OR= /۲ ۴۱ به ) ترتیب شانس بالاتری برای ابتلا به سندرم داشته .اند نتیجه گیری سیستم تهویه مرکزی نامناسب، پنجره های دوجداره، بهره برداری و نگهداری نادرست ازسیستم شوتینگ به دلیل عدم وجودمتراکم کننده و شستشوی درست به و موقع و همچنین همجواری شهرک اکباتان به مناطق آلوده ای نظیر پایانه آزادی می تواند از عوامل موثر در ابتلا به سندرم ساختمان بیماردرساکنین این شهرک باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید متصدی زرندی
دانشیار بهداشت محیط ، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
امیر شیخ محمدی
مربی گروه بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
مهدیه سردار
کارشناس ارشد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
شادی جی بویی
کارشناس بهداشت محیط . دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سمانه اکبر پور
مربی، گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :