بررسی رفتار لرزه ای قابهای بتن مسلح به کمک مدل های کاهنده

بیشتر ساختمانها در هنگام زلزله های شدید از حد ارتجاعی خارج می شوند و تغییر شکل های پلاستیک در آنها پدید می آید. هنگامی که الگوی خرابی از نوع شکننده باشد ، خارج شدن از حد ارتجاعی با کاهش سختی و مقاومت سازه همراه خواهد بود. هر سازه بتن مسلح از یک ماده شکل پذیر (فولاد) و یک ماده شکننده بتن ) تشکیل می شود. اگر روند تلیم و خمیری شدن در فولاد اتفاق بیافتد، الگوی خرابی از نوع شکل پذیر خواهد بود. از طرف دیگر، متمرکز شدت پدیده تسلیم در بتن منجر به یک خرابی شکننده همراه با کاهش سختی ، کاهش مقاومت و ترک خوردگی شدید خواهد شد. در بیشتر آئین نامه های زلزله سعی شده است به وسیله طراحی و اجرای مناسب از این خرابی شکننده احتراز شود. در این مقاله ، سازه های بتنی تحت اثر زلزله های مختلف بررسی شده است. با تغییر دادن ویژگیهای مدل سازه ای ، سعی شده است که ترک خوردگی مقطع و کاهش سختی و مقاومت سازه واقعی ، مشابه سازی شود. سپس پاسخ این سازه ها در برابر زلزله بررسی شده است .نتیجه بررسی این است که پس ماند غیر خطی ، اثر واضحی بر پاسخ زلزله ای سازه دارد و اینکه یک سازه با طراحی معمولی باید دارای یک مقدار حداقل شکل پذیری برای تحمل جنبش های زلزله ای باشد. با افزایش درجه کاهش سختی و کاهش مقاومت ، نیاز به شکل پذیری در سازه افزایش می یابد . از آنجا که محدودیت های معماری و سازه ای متعددی در برابر افزایش شکل پذیری ساختمان وجود دارد ، راه حل های دیگری نیز باید جستجو شود. تحقیق جاری نشان داد که نیاز به شکل پذیری سازه های شکننده را میتوان با افزایش مقاومت اولیه آنها، کاهش داد. یعنی نتیجه ای که بطور ضمنی برای سالیان متمادی در اکثر آئین نامه های زلزله ای بوسیله معرفی ضریب اصلاحی R رعایت شده است.با این حال ، مقادیر عدد R عمدتا بر اساس قضاوت مهندسی بدست آمده است تا روش های تحلیل و منطقی . در این مقاله یک روش منطقی برای ارزیابی عدد R مورد بحث قرار گرفته است .