بررسی میزان هوش معنوی و عوامل مرتبط با آن در زنان شهر سنندج در سال ۱۳۹۶

زمینه و هدف: اصطلاح هوش به مجموعه ­ای از توانایی ­های فرد اطلاق می­ شود که برای حل مساله و ایجاد محصولات جدیدی که در یک فرهنگ، دارای ارزش و اهمیت هستند، کاربرد دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان هوش معنوی و عوامل مرتبط با آن در زنان شهر سنندج در سال ۱۳۹۶ اجرا شد. مواد و روش ­کار: این مطالعه از نوع کاربردی است که به روش مقطعی انجام شد. جامعه مورد بررسی زنان شهر سنندج بودند که از بین آنها ۴۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه­ گیری خوشه ای، انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه، پرسشنامه هوش معنوی بدیع و همکاران بود. داده ­های جمع ­آوری شده با نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای توصیف متغیرهای کیفی از فراوانی و درصد، و برای متغیرهای کمی از شاخص­ های مرکزی و پراکندگی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ ها، با توجه به کیفی بودن متغیر وابسته، از آزمون کای اسکوئیر استفاده شد. یافته­ ها: زنان متاهل از سطح هوش معنوی بالاتری برخوردار بودند و بین هوش معنوی و وضعیت تاهل، تفاوت آماری معنی­ دار وجود داشت (۰/۰۰۱= P). بین هوش معنوی زنان شاغل و خانه­ دار، تفاوت آماری معنی ­داری مشاهده نشد (۰/۰۵ زنان بومی و غیر بومی نیز از نظر سطح هوش معنوی تفاوت معنی­ داری وجود نداشت. بحث و نتیجه ­گیری: آموزش مهارت­ های هوش معنوی می ­تواند بر بسیاری از جوانب زندگی انسان تاثیرگذار باشد و سبب افزایش معنویات در انسان شود.

کلیدواژه ها:

Spiritual Intelligence ، Women ، Iran ، هوش معنوی ، زنان ، ایران