ارائه الگوی بهینه پایدار سبد سهام با رویکرد امگا

ازجمله مسائل عمده ای که سرمایه گذاران بازارهای سرمایه با آن مواجه هستند، تصمیم گیری جهت انتخاب اوراق بهادار مناسب برای سرمایه گذاری و تشکیل سبد بهینه سهام است. ازآنجاکه پارامترهای مسئله انتخاب سبد سهام را، به دلیل نوسان بازار و قیمت نمی تواند ثابت در نظر گرفت، باید از روشی بهره برد که عدم قطعیت داده ها در آن لحاظ شود. بهینه سازی پایدار راه حلی علمی برای مسائلی به شمار می رود که در آن با عدم قطعیت داده ها روبرو خواهیم بود. پژوهش حاضر در جهت بهینه سازی پایدار پرتفوی بر اساس رویکرد امگا بررسی شده است. مقاله حاضر به معرفی مدل خطی امگا، به عنوان معیار محاسبه ریسک و ارائه مدل بهینه پایدار امگا پرداخته است. رویکرد پایدار استفاده شده در این پژوهش، رویکرد برتسیماس و سیم است در این رویکرد همتای پایدار ارائه شده برای یک مدل برنامه ریزی خطی همچنان خطی باقی می ماند که باعث می شود مزایای مدل برنامه ریزی خطی در مدل بهینه حفظ شود. مدل توسعه داده شده در این پژوهش توسط داده های واقعی ۲۰ سهم از شاخص S&P ۵۰۰ به مدت سه سال به صورت تصادفی انتخاب شده که نتایج آن نشان دهنده کارایی بالای مدل در توسعه مدل های تحت شرایط عدم قطعیت است همچنین نتایج نشان می دهد، درصورتی که سطح محافظه کاری افزایش یابد، مقدار تابع هدف افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی پایدار ، رویکرد امگا ، مدل خطی ، عدم قطعیت