آیا تجربه می تواند میانجی رابطه بین دانش تاکتیکی شفاهی با عملکرد تاکتیکی بازیکنان مدارس فوتبال باشد؟

پروتکل های سنجش شفاهی و غیرشفاهی دانش و رفتار تاکتیکی بازیکنان مدارس فوتبال و کارآمدی آن ها یکی از چالش هایی است که پژوهشگران به تازگی به آن توجه کرده اند. به منظور بررسی این چالش مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه دانش تاکتیکی شفاهی با رفتار تاکتیکی و مهارت های تکنیکی بازیکنان مدارس فوتبال انجام شد. سی وشش بازیکن فوتبال (۱۸ بازیکن باتجربه ۴۸/۰±۳/۱۵ ساله و ۱۸ بازیکن کم تجربه ۵۱/۰±۵/۱۵ ساله) آزمون مهارت های فوتبال را اجرا کردند. دانش تاکتیکی شفاهی آن ها با پرسشنامه مهارت های تاکتیکی برای ورزش ها (الفرینک-گمسر و همکاران، ۲۰۰۴) ارزیابی شد. رفتار تاکتیکی آن ها نیز طی فیلم برداری از مسابقه ۳ × ۳ با یک دروازه بان در زمینی به ابعاد ۳۰ × ۴۰ متر ثبت شد و تحلیل توسط ابزار ارزیابی عملکرد بازی انجام شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه باتجربه و کم تجربه در مهارت های حرکتی پاس و دریبل، در شاخص های رفتار تاکتیکی اجرای مهارت، حمایت و عملکرد بازی تفاوت معنادار مشاهده شد (۰.۰۰۰ =P )، اما تفاوت معناداری در دانش های تاکتیکی حمله ای و دفاعی آن ها به دست نیامد (به ترتیب ۰.۲۳ =P  و ۰.۵۶ = P). در بررسی همه بازیکنان با هم، بین دانش تاکتیکی حمله ای و دفاعی با رفتار تاکتیکی و مهارت های تکنیکی همبستگی معناداری مشاهده نشد (۰.۰۵>P)، اما هنگام بررسی جداگانه گروه ها، در بازیکنان باتجربه رابطه دانش تاکتیکی حمله ای با رفتار تاکتیکی حمایت از هم تیمی معنادار بود (۰.۰۱ =P). این نتایج ناکارآمدی ابزارهای گزارش شفاهی را در ارزیابی دانش تاکتیکی بازیکنان مدارس فوتبال تایید می کند و سطح تجربه را به عنوان یکی از عوامل مرتبط کننده دانش و رفتار تاکتیکی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

دانش تاکتیکی ، رفتار تاکتیکی ، تجربه ، مدارس فوتبال