تاثیر عوامل محیطی بر پراکنش زیستگاه های مطلوب جمعیت های زمستان گذران هوبره آسیایی در فلات مرکزی ایران

پیش بینی پراکنش گونه ها در ارزیابی سطح تهدیدات، تعیین وضعیت حفاظتی و برنامه ریزی برای حفاظت گونه ها اهمیت دارد. هوبره آسیایی یکی از با ارزش ترین گونه های قابل شکار ایران است که در حال حاضر با تهدید انقراض روبروست. در این مطالعه پراکندگی زیستگاه های بالقوه مطلوب جمعیت های زمستان گذران هوبره آسیایی در فلات مرکزی ایران از طریق رویکرد حداکثر آنتروپی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ارزیابی مدل با استفاده از سطح زیرمنحنی ROC نشان داد که مدل تهیه شده برای گونه مورد بررسی در هر دو حالت ساخت و آزمون مدل از حالت تصادفی پیش بینی بهتری دارد. از میان متغیرهای فیزیوگرافیک، اقلیمی، پوشش اراضی و انسانی وارد شده به مدل، متغیرهای شیب و میانگین دمای سردترین فصل سال بیشترین تاثیر را در انتخاب زیستگاه زمستان گذرانی توسط هوبره آسیایی داشتند. مساحت زیستگاه های مطلوب جمعیت های زمستان گذران هوبره آسیایی در فلات مرکزی ایران ۱۱۲۲۸۶ کیلومترمربع (۲۲ درصد منطقه مورد مطالعه) برآورد شد. زیستگاه های مطلوب هوبره در داخل مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع منطقه مورد مطالعه مساحتی بالغ بر ۲۲۳۷۲ کیلومترمربع (۹/۱۹ درصد) را تحت پوشش قرار می دهد. با وجود این، بخش قابل توجهی از زیستگاه های مطلوب این گونه (۸۹۹۱۴ کیلومترمربع) خارج از مناطق تحت حفاظت قرار دارد که نیازمند برنامه ریزی های حفاظتی است.

کلیدواژه ها:

Maximum entropy ، protected areas ، no-hunting areas ، species distribution models ، Chlamydotis maqueenii. ، حداکثر آنتروپی ، مناطق حفاظت شده ، مناطق شکار ممنوع ، مدل های پراکنش گونه ، Chlamydotis maqueenii