اثر کربنات ها و کلیمانیت زنجان در رشد کریستال های لعاب کریستالین بوردار

ایجاد کریستال های درشت در داخل لعاب کاشی و پرسلان   باعث اختلاف در انکسار نور گشته  و علاوه بر ایجاد ماتی در سطح ، عامل ایجاد رنگ نیزبه شمار می رود.  لذا  مطالعه نحوه تشکیل و رشد کریستال ها در لعاب، مطالعه رفتار نوری کریستال ها و تاثیر مواد اولیه مورد استفاده در ساخت لعاب دارای اهمیت فراوانی است. در این تحقیق فریت پایه ترانسپارنت حاوی عنصر بور با پودر اکسید روی به عنوان عامل اصلی ایجاد کریستال سیلیکات روی سنتزی (ویلمیت) در لعاب پایه مورد استفاده قرار گرفت و اثر کربنات های باریم ، استرانسیم، منیزیم وکلیمانیت  زنجان در ایجاد کریستال های درشت (ماکروکریستال) سیلیکات روی در سطح لعاب پخته شده مورد بررسی قرار گرفت.  نتایج نشان داد که رشد کریستال های سیلیکات روی در دمای ۱۰۱۰الی ۰C ۱۱۸۰شروع گشت، بطوریکه سرد کردن سطح لعاب در دمای فوق باعث ایجاد میکروکریستال ها شد. مطالعات فوق مشخص نمود کربنات باریم سبب ماتی در سطح لعاب ، رشد کریستال ها و مانع از  ایجاد میکرو کریستال ها  وتکثیر آن ها ضمن سرد کردن می گردد. کربنات استرانسیم سبب ماتی در سطح لعاب ، رشد کریستال وعامل ایجاد میکرو کریستال ها ضمن سرد کردن می شود.کربنات منیزیم  سبب ماتی وزیبایی سطح لعاب ، ایجاد کریستال های متراکم و عامل ایجاد میکرو کریستال ها وتکثیر مناسب آن ها ضمن سرد کردن می گردد. کلیمانیت زنجان یک برات کلسیم- منیزیم است. افزایش مقدار بور در ترکیب لعاب پایه باعث کم شدن ویسکوزیته فاز مذاب و امکان رشدبیشتر  کریستال ها می شود. افزایش مقدار کلسیم و منیزیم در ترکیب لعاب پایه تاثیر منفی در رشد کریستال ها نشان می دهد ودر مجموع کلیمانیت زنجان را به عنوان یک ماده نامناسب در تولید لعاب مات معرفی می نماید.    

کلیدواژه ها:

ماکروکریستال ، میکرو کریستال ، انکسار نور ، اکسیدروی ، ویلمیت