اثربخشی بازآموزی اسنادی بر استیصال اکتسابی و سبک های اسنادی دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین

زمینه و هدف: در دنیای امروزی، استیصال و سبک های اسنادی به سبب اثرشان بر بهزیستی روان شناختی و سلامت جسمانی از اهمیت زیادی برخوردار هستند. زمانی که به دنبال بهترین روش تدریس برای دانش آموزان هستیم، مدنظر قرار دادن نقشی که عامل فکری در فرایند یادگیری ایفا می کند، مهم است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی برنامه بازآموزی اسنادی بر استیصال اکتسابی و سبک های اسنادی دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین صورت گرفت. روش: برای انجام این پژوهش طرح شبه­آزمایشی از نوع پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. ۳۲ دانش آموز دارای پیشرفت تحصیلی پایین پسر متوسطه دوره اول شهر کرج با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. برنامه بازآموزی اسنادی برای گروه آزمایشی در ۹ جلسه ۶۰ دقیقه ای به مدت پنج هفته و هفته ای دو بار آموزش داده شد. پس از اجرا، هر دو گروه به مقیاس­های استیصال اکتسابی (کوینلس و نلسون، ۱۹۸۸) و سبک های اسنادی (پترسون و همکاران، ۱۹۸۲) پاسخ دادند. داده­ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که آموزش برنامه بازآموزی اسنادی باعث کاهش معنا دار استیصال اکتسابی و سبک اسنادی بدبینانه و افزایش معنا­دار سبک اسنادی خوش بینانه در دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه را به همراه داشت (۰.۰۰۰۵>p). نتیجه گیری: به نظر می رسد برنامه بازآموزی اسنادی باعث به حداکثر رساندن منافع تدریس موثر از طریق بهبود استیصال اکتسابی و سبک های اسنادی برای دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین در آزمون های کلاسی و امتحانات نهایی می شود.

کلیدواژه ها:

Attributional retraining program ، learned helplessness ، attributional styles ، academic achievement. ، بازآموزی اسنادی ، استیصال اکتسابی ، سبک اسنادی ، پیشرفت تحصیلی