بررسی ترکیب های شیمیایی اسانس بومادران البرزی (Achillea millefolium L. subsp. elbursensis) از رویشگاه و مزرعه

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 194

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJMAPR-35-1_001

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1400

چکیده مقاله:

شناسه دیجیتال (DOR):۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۹۰۵.۱۳۹۸.۳۵.۱.۹۳.۱.۱۵۷۶.۳۲ جنس بومادران (Achillea) در ایران ۱۹ گونه گیاه علفی، چندساله و بیشتر معطر دارد. این جنس از خانواده کاسنی دارای خصوصیات گیاهی پیچیده ای است. کامازولن ترکیب عمده موجود در اسانس گل و برگ Achilleamillefolium L. subsp. elbursensis گزارش شده که در صنایع غذایی، آرایشی-بهداشتی و دارویی کاربرد دارد. با توجه به اینکه این زیرگونه انحصاری ایران است و در مورد کشت این گونه هیچ تحقیقی انجام نشده است، مطالعه مقدماتی در مورد نحوه کشت و تاثیر آن بر روی مواد موثره انجام شد. بدین منظور، بذر گیاه بومادران البرزی در مهرماه ۱۳۹۵ از تنها رویشگاه آن در دیزین جمع آوری شد. در ابتدای اسفندماه در گلخانه کشت گردید و اواسط فروردین ۱۳۹۶ گیاهچه ها به مزرعه منتقل شدند. در مردادماه بوته ها گل داده و اندام هوایی برای استخراج اسانس در دو سال متوالی جمع آوری شدند. برای مقایسه با نمونه های طبیعی، اندام هوایی بومادران در مردادماه ۱۳۹۶ در مرحله گلدهی از دیزین جمع آوری شد. اندام های گیاه شامل برگ و گل آذین در آزمایشگاه خشک و به وسیله آسیاب پودر شدند. روغن های اسانسی به روش تقطیر با آب بدست آمد و توسط GC-FID و GC/MS مورد تجزیه قرارگرفتند. بازده (وزنی/وزنی) اسانس آبی رنگ برگ و گل آذین بومادران رویشگاه به ترتیب ۰.۱۱% و ۰.۵۳% و بومادران کشت شده به همان ترتیب در سال ۱۳۹۶ برابر ۰.۲۸% و ۰.۵۰% و در سال ۱۳۹۷ برابر ۰.۲۶% و ۱.۳۰% بود. کامازولن به عنوان بیشترین درصد ترکیب اسانس برگ و گل آذین بومادران رویشگاه به ترتیب ۵.۷% و ۵۲.۵% بود. مقدار آن به همان ترتیب در نمونه های بومادران کشت شده سال اول ۵۰.۶% و ۶۷.۱% و در سال دوم ۵۹.۶% و ۷۱.۳% بود. کاریوفیلن الکل، کاریوفیلن اکساید، کامفور، بورنئول و بتا-اودسمول دیگر ترکیب های شاخص بودند. کامازولن یک ترکیب مهم و اساسی در این گونه است که در تمام اندام هوایی نمونه کشت شده وجود داشت، در حالی که فقط در گل آذین نمونه رویشگاه یافت شد.

نویسندگان

فاطمه عسکری

استادیار، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

مهدی میرزا

استاد، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

مصطفی گلی پور

کارشناس، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

سمیه فکری قمی

کارشناس ارشد، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Adams, R.P., ۲۰۱۱. Identification of Essential Oils by Ion Trap ...
  • Baser, K.H.C., ۲۰۱۶. Review: essential oils of Achillea species of ...
  • Candan, F., Unlu, M., Tepe, B., Daferera, D., Polissiou, M., ...
  • Capuzzo, A., Occhipinti, A. and Maffei, M.E., ۲۰۱۴. Antioxidant and ...
  • Cernaj, P., Liptakova, H., Mohr,G., Repeak, M. and Honcariv, R., ...
  • Davies, N.W., ۱۹۹۸. Gas chromatographic retention index of monoterpenes and ...
  • Figueiredo, A.C., Barroso, J.G., Pais, M. and Scheffer, J.J.C., ۱۹۹۲. ...
  • Hethelyi, E., Danos, B. and Tetenyi, P., ۱۹۸۹. Phytochemical studies ...
  • Iscan, G., Kirimer, N., Kurkcuoglu, M., Arabaci, T., Kupeli, E. ...
  • Jaimand, K., Rezaee, M.B. and Mozaffarian, V., ۲۰۰۶. Chemical constituents ...
  • Safayhi, H., Sabieraj, J., Sailer, E.R. and Ammon, H.P., ۱۹۹۴. ...
  • Shibamoto, T., ۱۹۸۷. Retention indices in essential oil analysis: ۲۵۹-۲۷۴. ...
  • Stevanovic, Z.D., Pljevljakusic, D., Ristic, M., Sostaric, J., Kresovic, M., ...
  • The Merck Index, ۱۹۸۹. An Encyclopedia of Chemicals Drugs and ...
  • Toncer, O., Basbag, S., Karaman, S., Diraz, E. and Basbag, ...
  • Turkmenoglu, F.P., Agar, O.T., Akaydin, G., Hayran, M. and Demirci, ...
  • Twaij, H.A.A., ۱۹۸۳. Some pharmacological studies of Achillea santolina L. ...
  • Weyerstahl, P., Marschall, H., Seelmann, I. and Rustaiyan, A., ۱۹۹۷. ...
  • نمایش کامل مراجع