بررسی فراوانی استئوپنی و استئوپروز در خانم های یائسه مراجعه کننده به درمانگاه روماتولوژی شهر مشهددر سالهای ۱۳۹۱-۱۳۸۹
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی مشهد، دوره: 56، شماره: 6
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 190
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MJMS-56-6_007
تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: استئوپروز شایع ترین بیماری متابولیک استخوان است که از بارزترین مشخصه های آن کاهش موادمعدنی و ماتریکس استخوان می باشد.این بیماری بیش از نیمی از زنان بالای ۵۰ سال را درگیر می کند. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع استئوپروز و استئوپنی در ۵ سال ابتدای یائسگی در میان زنان مراجعه کننده به کلینیک روماتولوژی مرکز آموزشی-درمانی-پژوهشی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، انجام پذیرفت. روش کار: در یک مطالعه مقطعی، ۲۵۰ زن یائسه سالم مراجعه کننده به کلینیک روماتولوژی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و بر اساس فاکتورهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. اندازه گیری تراکم معدنی استخوان در دو ناحیه فمور و ستون فقرات کمری (L۲-L۴) به روش دگزا انجام شد. داده ها وارد رایانه و به کمک نرم افزار SPSS Ver.۱۷، تجزیه و تحلیل شد. نتایج: در این مطالعه ۲۵۰ زن بین سنین ۴۴ تا ۶۲ سال با میانگین سنی ۷۷/۳±۹/۵۲ سال بررسی شدند. متوسط زمان یائسگی این افراد ۵/۱±۸/۲ سال و میانگین وزنی آنان ۵۵/۱۱±۰/۷۰ کیلوگرم بود. با توجه به BMD فمور، ۴۰% افراد مورد مطالعه استئوپنی و ۸% افراد استئوپروز دارند و بر اساس BMD لومبار، ۴۴% افراد استئوپنی و ۱۷% افراد استئوپروز دارند. نتیجه گیری: در نهایت حدود ۷۰% افراد مورد بررسی در مطالعه ما (زنان یائسه در ۵ سال اول دوران یائسگی)، در یکی از دو محل مورد بررسی، دچار استئوپنی یا استئوپروز هستند و تنها ۳۰% افراد در وضعیت طبیعی می باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرناز اعتماد رضایی
متخصص داخلی/ مرکز تحقیقات ایمنی بیمار. دانشگاه علوم پزشکی مشهد
ژاله شریعتی سرابی
دانشیار روماتولوژی / دانشگاه علوم پزشکی مشهد
محمدرضا هاتف
دانشیار روماتولوژی/ دانشگاه علوم پزشکی مشهد
آزاده سلطانی فر
پزشک عمومی/ MPH، مرکز تحقیقات ایمنی بیمار. دانشگاه علوم پزشکی مشهد
شقایق رحمانی
پزشک عمومی/ مرکز تحقیقات ایمنی بیمار. دانشگاه علوم پزشکی مشهد