تخمین زاویه ورود با الگوریتم های وفقی بهبود یافته خانواده LMS

امروزه، تخمین زاویه ورود از مسائل اساسی در کاربردهای صنایع هوافضا، مخابراتی، نظامی، رباتیک، امنیتی و دیگر زمینه هامی باشد. روش های متنوعی برای تخمین زاویه ورود از جمله کلاسیک، زیر فضا و پردازش تنک وجود دارد اما به لحاظاقتصادی و پیچیدگی محاسبات ممکن است در برخی مطالعات، مطلوب نباشند. در این مقاله، تخمین زاویه ورود به کمکالگوریتم وفقی مورد نظراست که محدودیت روش های پیشین را برطرف می کند. الگوریتم های وفقی نوع LMS با تکنیکمدل شده آنتن تهی می توانند در هر حلقه تکرار، خطای خروجی را کم کرده و طی چند مرحله تکرار، خطای تخمین زاویهرا به حداقل برسانند. روش LMS در مقایسه با روش های زیرفضا، دقت کم تری دارد که برای رفع این نقص، در این مقالهروش های الگوریتم وفقی l(۰)-LMS, LEAKY LMS, NLMS و l(۱)-LMS پیشنهاد می شوند. در این مقاله، برای مقایسهعملکرد روش ها، از معیارهای وضعیت همگرایی و دقت تخمین زوایای بازیابی شده استفاده می شود. یافته ها نشان می دهدروش NLMS ، دقت LMS را بهبود می دهد ولی در مقایسه با روش های زیرفضا و به طور خاص MUSIC همچنان کمدقت است. هم چنین مشاهده می شود که روش LEAKY LMS حتی عملکرد بدتری نسبت به LMS دارد. در شبیه سازیصورت گرفته، با استفاده از وضعیت همگرایی، l(۰)-LMS و l(۱)-LMS با دیگر روش ها مقایسه شد و مشاهده می شود کهالگوریتم مبتنی بر نرم یک برخلاف نرم صفر همگرا نمی شود و در نتیجه مقایسه خانواده LMS ، شاخص های عملکرد نرم یکمطلوب نیستند.

کلیدواژه ها:

تخمین زاویه ورود ، آرایه خطی ، آنتن تهی ، بردارویژه ، طبقه بندی سیگنال های چندگانه ، فیلتر وفقی ، زیرفضا ، سرعت همگرایی